این دنیای Qualcomm است و تقریبا همه ما در آن زندگی می کنیم

جی اس ام: اینتل را حتما می شناسید. یک شرکت تولید پردازنده های کامپیوتر که تقریبا تمام کسانی که با کامپیوتر آشنایی دارند، این شرکت را می شناسند. اما در دنیای موبایل اوضاع کمی فرق دارد و این لقب مشهور بودن، متعلق به شرکت Qualcomm است. پردازنده های ARM این شرکت را در هر دستگاهی می توان یافت؛ حتی شرکت اپل که پردازنده های آیفون را خودش طراحی می کند، در زمینه استفاده از مودم های LTE دست به دامان شرکت Qualcomm است. شرکت سامسونگ نیز که خودش در زمینه ساخت پردازنده یدی طولا دارد و اتفاقا پردازنده های آیفون را هم این شرکت می سازد، پرچمداران خود را در دو نسخه و با پردازنده های Exynos و Qualcomm Snapdragon عرضه می کند.

شرکت موتورلا و Verizon هفته گذشته یک گوشی جدید با نام Droid Turbo معرفی کردند. این پرچمدار پر قدرت، از Turbo Charger نیز استفاده می کند که به گوشی این قابلیت را می دهد تا با ۱۵ دقیقه شارژ ، بتوان ۸ ساعت از آن استفاده کرد. Turbo Charger با گوشی نکسوس ۶ نیز عرضه شده است و گوگل در تبلیغات خود از این قابلیت نام برده است. شرکت HTC هم به تازگی یک شارژر جدید برای برخی گوشی های خود معرفی کرد که Rapid Charger نام دارد و گوشی HTC One شمارا بسیار سریع شارژ می کند. شرکت سامسونگ هم مشابه چنین قابلیتی را در گلکسی نوت ۴ قرار داده که می تواند در نیم ساعت، نصف باتری حجیم این گوشی را شارژ کند. تمامی این نام ها و قابلیت ها در واقع یک برچسب از طرف شرکت ها بر روی یک قابلیت پردازنده Qualcomm است: Quick Charge 2.0

ویژگی Turbo Charger تنها دلیل نام گذاری گوشی جدید موتورولا به Droid Turbo نیست. دلیل دیگر چنین نام گذاری از طرف موتورولا را می توان پردازنده Snapdragon 805 با کلاک ۲.۷ گیگاهرتز دانست. مثل هر پرچمدار اندرویدی دیگری در که سال های گذشته عرضه شدند، موتورلا نیز از آخرین نسل CPU های Qualcomm برای دروید توربو استفاده کرده است. گوشی های LG G2 و LG G3، سری Z سونی مانند Xperia Z3، Xperia Z2، Xperia Z1، Xperia Z، گوشی های Nexus 5 و Nexus 6، هر دو نسل HTC One و سری دیگر پرچمداران سامسونگ که معمولا مخصوص آمریکا هستند، از پردازنده های Snapdragon شرکت Qualcomm استفاده کرده اند.

در خارج از دنیای اندروید، گوشی های ویندوز فونی را میبینیم که از همان ابتدا متکی به پردازنده های Qualcomm بوده اند و اصلا بر مبنای همین پردازنده ها، ویندوزفون ۷ و ۸ طراحی شده اند. همچنین Snapdragon انتخاب اول شرکت بلک بری هم هست و این شرکت از پردازنده ۲.۲ گیگاهرتزی Snapdragon 801 در آخرین پرچمدار خود یعنی بلک بری پسپورت استفاده کرده است.

همه ما شرکت های اپل و گوگل و مایکروسافت را به نام توسعه دهندگان اصلی صنعت موبایل می شناسیم اما شرکت Qualcomm نیز به عنوان یک وسیله مهم در این صنعت وجود دارد و کمک زیادی به رشد آن کرده است. برای مثال ویژگی های Dot View و Motion Launch گوشی های HTC بدون موتور سنسور های Snapdragon ممکن نبود بوجود بیاید. قابلیت های Refocus گوشی های لومیا نیز مدیون این پردازنده ها هستند. رکورد فوق العاده عمر باتری گوشی های Sony Xperia Z3 و Z3 Compact بدون استفاده از پردازنده Snapdragon 801 هرگز پدید نمی آمد. به گفته مسئولان موتورولا اینکه نسل اول گوشی های Moto X و Moto G به سرعت به جدیدترین نسخه اندروید بروز می شوند نیز مدیون پردازنده های Snapdragon است. 

اکنون شاید سخت باشد گوشی موبایلی پیدا کنیم که چیپست های ساخت Qualcomm در آن وجود نداشته باشد. شرکت HTC اخیرا درباره همکاریشان با این شرکت این همکاری را "همکاری فوق العاده مهم و مفید" نامید. شرکت ال جی نیز حرف های مسئولان موتورولا را منعکس کرده و درباره Qualcomm گفته است: "همکاری فوق العاده ای با Qualcomm داریم و هر دو شرکت برای یک دیگر احترام قائلیم." همچنین این شرکت در ادامه گفته است: "زمانی دیگر شرکت ها نیز در این میدان حضور داشتند اما این اختراعات Qualcomm است که باعث شده اکنون آنها در بهترین مکان ممکن باشند." 

یکی از این اختراعات مهم شرکت Qualcomm را می توان مودم های LTE این شرکت دانست که حتی اپل هم نمی تواند از آن دل بکند. Qualcomm با قرار دادن برنامه های کاربردی پردازنده و این مودم ها در یک چیپست مجمع، باعث شده عملکرد این چیپست ها بسیار بهتر از هر پردازنده دیگری شود و همین مورد باعث می شود که تولید کنندگان گوشی، پردازنده های این شرکت را انتخاب اولشان در نظر بگیرند. اکنون شرایط به گونه ایست که دیگر کاربر به جای انتخاب از میان پردازنده های مختلف، باید میان مدل های مختلف پردازنده Snapdragon یکی را انتخاب کند.

شرکت Nvidia زمانی تلاش کرد تا با ارائه پردازنده Nvidia Tegra 3 در HTC One X و نسل اول Nexus 7، به سلطه Qualcomm در بازار پایان بدهد اما در همان زمان هم ناموفق بود. در واقع فقدان مودم LTE در پردازنده این شرکت و مصرف زیاد انرژی را می توان اصلی ترین دلیل شکست این پردازنده نامید. شاید بگویید مودم LTE چگونه موجب شکست یک پردازنده می شود؟ در آن زمان دوران اوج گرفتن LTE بود و شرکت HTC مجبور شد گوشی One X  را با پردازنده ۲ هسته ای Snapdragon S4 به بازار آمریکا و کشور های مختلف بفرستد تا مشکلی از نظر پشتیبانی LTE وجود نداشته باشد. در واقع از همان زمان یعنی ۲ سال پیش Qualcomm برگ برنده را در دست داشت و از آن زمان جایگاه خود را در رده اول سازنده پردازنده های موبایل محکم کرده است.

فعلا تنها شرکتی که در این صنعت در حال رشد است، شرکت Mediatek است که در زمینه ساخت پردازنده برای گوشی های ضعیف و میان رده مشغول است و بسیاری از شرکت های چینی از پردازنده های ساخت این شرکت استفاده می کنند. همچنین اخیرا گوگل پردازنده های این شرکت را برای پروژه اندروید وان معرفی کرد.

اما دلیلی برای ترسیدن Qualcomm وجود ندارد. چرا که این شرکت در بازار ابزار های پوشیدنی نیز وارد شده است. ساعت هوشمند LG G Watch R که به سبب استفاده از Snapdragon 400 عملکردی روان تر و عمر باتری بهتری نسبت به Moto 360 که از پردازنده قدیمی ساخت Texas Instument استفاده می کند، دارد. حتی شرکت سامسونگ که ترجیح داده در زمینه وسایل پوشیدنی راه خود را از Android Wear جدا کند، در بهترین مدل ساعت خود یعنی Gear S از پردازنده Snapdragon استفاده می کند.

در انتهای سال جاری Qualcomm انتظار دارد به آمار خیره کننده بیش از یک میلیارد دستگاه که از چیپست های مجمع 3G و 4G استفاده می کنند، برسد. طبق آمار منتشر شده، این شرکت در سه ماهه سوم سال جاری، رقم ۲/۲۴ میلیارد دلار سود خالص داشته است و این رقم در پایان هر سه ماه افزایش نیز می یابد. 

Qualcomm در این مسیر فراز و نشیب های زیادی را تجربه کرده است. یکی از دلایل اصلی موفقیت های این شرکت انتخاب LTE در جنگ LTE یا WiMAX برای نسل بعدی سیم کارت ها بود. اختراعات و نوآوری های این شرکت در زمینه ساخت پردازنده هم از دیگر دلایل رسیدن به این مرتبه بوده است. شما درباره این شرکت چه فکر می کنید؟ آیا شما نیز از طرفداران پردازنده های ساخت این شرکت هستید یا Exynos ساخت سامسونگ را ترجیح می دهید؟