آیا عینک AR اپل میتواند تلفنهای هوشمند را منسوخ کند؟
در شرایطی که شایعات مربوط به عینک واقعیت افزوده اپل روزبهروز بیشتر میشود، بد نیست که نیمنگاهی به برنامه احتمالی این شرکت کوپرتینویی برای آینده بلندمدت چنین محصولی داشته باشیم.
اگر واقعبینانه نگاه کنیم، عینک واقعیت افزوده در ابتدا وسیلهای جانبی مثل اپل واچ برای تلفن هوشمند شما خواهد بود. اپل برای حفظ ظرافت و سبکی عینک خود باید بخش عمده پردازشهای آن را به آیفون محول کند. در نتیجه، فقط خروجی روی لنزهای عینک به نمایش درمیآید. ولی این مرحله صرفا گام نخست در مسیر حرکت به سمت اتفاق بزرگ بعدی در دنیای فناوری خواهد بود؛ اتفاقی که در نهایت میتواند تلفنهای هوشمند، تبلتها و حتی تلویزیونها را منسوخ کند.
اگر تمام اطلاعاتی را که معمولا از طریق موبایل یا ساعت هوشمند خود دریافت میکنید، مقابل چشمانتان داشته باشید، آیا اصلا نیازی به خرید تلفنهای هوشمند پیدا میکنید؟ پاسخ به این سوال شاید در ابتدا بله باشد، چون عینکهای AR باید به جریان اصلی بازار وارد شوند. همانطور که گفتیم، در آغاز لازم است که موبایلها نقش مغز عینکها را بازی کنند. ولی این مرحله احتمالا چندان طولانی نخواهد بود. با پیشرفت فناوری و کوچکتر شدن قطعات کمکم همه واحدهای پردازشی داخل خود عینک کار گذاشته میشوند.
پس اگر عینکهای AR مستقل در آینده نه چندان دور بتوانند وارد جریان اصلی بازار شوند، آیا این یعنی فناوریهای مهمی مثل گوشیهای تاشو صرفا مرحله گذاری برای رسیدن به راهکاری سادهتر و جذابتر خواهند بود؟ روزگاری برای ارتباط با کامپیوترها از موس و کیبورد استفاده میشد. حدود یک دهه قبل این رابط به صفحات لمسی تبدیل شد، و حالا داریم وارد عصری میشویم که دیگر حتی نیازی به لمس وجود نخواهد داشت؟
حلقه هوشمند اپل میتواند صفحه لمسی بعدی باشد
اپل تنها شرکتی نیست که افکار مختلفی را در حوزه حلقههای هوشمند در سر میپروراند. فیسبوک، گوگل، سامسونگ و چند شرکت دیگر نیز قصد ورود به این حوزه را دارند چون پتانسیلهای زیادی را در آن میبینند. پیشتر آمازون از حلقه هوشمند خود رونمایی کرده بود، و حالا شرکتهای بیشتری بیسروصدا در حال ورود به این بازار هستند.
ولی هدف ما در این مقاله پرداختن به حلقه هوشمند اپل است، چون هر کاری که این شرکت انجام میدهد، حتی اگر در آن حوزه اولین نباشد، زمینهساز ورود شرکتها و جذب کاربران بیشتری خواهد شد. اپل دو سال پیش پتنت حلقه هوشمند را ثبت کرده بود و بدیهی است که رقبا نیز ایدههای مشابهی داشته باشند.
حالا بگذارید وارد قلمرو گمانهزنی شویم. احتمال داده میشود که حلقه هوشمند اپل رابطی برای برقراری ارتباط با عینک AR این شرکت باشد. حتی میتوانیم این احتمال را بدهیم که هر دو دستگاه در یک باندل عرضه شوند و به دست کاربران برسند. این استراتژی منطقی است، چون حلقه هوشمند به تنهایی و برای تلفنهای هوشمند یا ساعتهای هوشمند کاربرد چندانی نخواهد داشت. این محصولات صفحات لمسی خودشان را دارند و کاربران هم با آنها کنار آمدهاند.
اپل احتمالا میداند که اگر میخواهد عینک خود را وارد جریان اصلی بازار کند، نمیتواند به صرف فرمانهای صوتی یا کنترلهای لمسی بدنه عینک رضایت کاربران را جلب کند. ولی حلقه هوشمند میتواند رابط مناسبتری باشد که با شناسایی دقیق جسچرهای حرکتی مشکل ارتباط با چنین محصولی را برطرف سازد.
حسگر لایدار به کمک عینک اپل میآید
گوگل در سال ۲۰۱۳ عینک هوشمندی بهنام گوگل گلس را معرفی کرد که یک دوربین سرخود و یک نمایشگر کوچک داشت. این دستگاه میتوانست مثل ساعتهای هوشمند اطلاعات پایهای را به کاربر نشان دهد. ولی بهرغم تمام سروصدایی که پیرامون این محصول به وجود آمد، گوگل گلس به موفقیت نرسید و یکی از دلایل شکست آن وجود دوربین بود.
کسی که از گوگل گلس استفاده میکرد، عملا دوربینی متحرک بود که فعالیتهای افراد را ثبت میکرد و از این حیث نگرانیهای زیادی را به وجود آورد. ولی اگر اپل بخواهد بهجای دوربین از حسگر لایدار استفاده کند، مردم احتمالا واکنش بهتری نسبت به این محصول خواهند داشت. حسگر لایدار میتواند با کمک واقعیت افزوده از محیط نقشهبرداری کند و قابلیتهای دستگاه را افزایش دهد.
بگذارید یک گام فراتر برویم. شاید اپل از ابتدا فناوری لایدار را توسعه داده تا به همین نتیجه دست پیدا کند. شاید اضافه شدن این حسگر به آیفون و آیپد با هدف کمک به توسعه فناوری جذابی برای عینکهای هوشمند بوده است. مگر لایدار چقدر بر روی آیفون یا آیپد کاربرد دارد؟ آیا این دو محصول آزمایشگاهی برای عینک اپل هستند تا در موقع مناسب کارکرد اصلی خود را نشان دهند؟ فعلا پاسخ مشخصی وجود ندارد.
عینکهای AR به چه دردی میخورند و چه کاربردی برای ما خواهند داشت؟
برخلاف عینکها یا هدستهای واقعیت مجازی (VR) که بهطور کامل میدان دید کاربر را میپوشانند و افراد را به دنیایی مجازی میبرند، عینکهای AR شبیه عینکهای عادی به نظر میرسند که صرفا اطلاعاتی را به دایره دید شما اضافه میکنند. عینکهای واقعیت افزوده میتوانند اشیا و اطلاعات را بهصورت لایهای اضافه روی محیط پیرامون شما به نمایش درآورند.
بنابراین عینک AR چیزی است که بهراحتی میتواند در خانه و خارج از خانه استفاده شود. یک جفت عینک واقعیت افزوده همان اطلاعاتی را در اختیار شما میگذارد که معمولا از تلفن هوشمندتان دریافت میکنید. در نتیجه، لازم نیست دستگاه اضافهای را از جیب خود دربیاورد و مقابل صورتتان بگیرید تا به این اطلاعات دسترسی پیدا کنید.
حسگر لایدار با کمک الگوریتمهای پیشرفته قادر است اشیا و اطلاعات مجازی را بهگونهای به شما نشان دهد که انگار بخشی از دنیای واقعی هستند. بنابراین در حالت ایدهآل استفاده از چنین سیستمی کاملا طبیعی به نظر خواهد رسید. تصور کنید به یک میز یا دیوار خالی نگاه میکنید، اما با یک جسچر میتوانید تلویزیون مجازی را روی آن قرار دهید و برنامه مورد علاقه خود را ببینید. حتی میتوانید در کنار تلویزیون یک مرورگر وب داشته باشید و وبسایت جیاسام را مرور کنید تا از اخبار دنیای فناوری عقب نمانید.
چنین ایدهای در حالت تئوری بسیار جذاب به نظر میرسد. با این حال، بعید است که عینکهای واقعیت افزوده در نسل اول تا این حد توانمند باشند و عملا بتوانند جای گوشیها را بگیرند. اما با اطمینان بالایی میتوان گفت که ظرف چند سال این فناوری به تکامل خواهد رسید و جای تمامی گجتهای ما را خواهد گرفت.
سوال اصلی این است که چه کسی برای اولین بار عینکهای AR را راهی بازار میکند و این اقدام تا چه اندازه موفقیتآمیز خواهد بود؟ اگر اپل دست به انجام چنین کاری بزند، حتی اگر محصولی معرفی کند که در بهترین حالت خود نباشد، ترندی آغاز خواهد شد که در نهایت آینده متفاوتی را رقم خواهد زد و صحنه بازار را تغییر خواهد داد.
نظر شما درباره آینده احتمالی دنیای فناوری چیست؟ آیا ایده عینکهای AR را محتمل میدانید یا فکر میکنید فناوریهای دیگری مثل گوشیهای تاشو یا رولشونده میتوانند بازار را در دست بگیرند؟ دیدگاههای خود را با ما در میان بگذارید.
داغترینها
اخبار مشابه
دیدگاهها (1 نظر)
پدرام
امیدوارم که اینجور بشه