نقد و بررسی گوشی ناتینگ فون ۳؛ زشت و زیبا

این گوشی با ویژگی‌هایی مانند سه دوربین (شامل یک لنز تله‌فوتو)، باتری سیلیکون-کربنی و نمایشگر جذاب ۶.۶۷ اینچی، خود را به عنوان یک مدعی معرفی می‌کند. اما سوال اصلی این است: آیا ناتینگ فون ۳ با قیمت ۸۰۰ دلاری خود می‌تواند در برابر غول‌هایی مانند آیفون ۱۶، گلکسی S25 و پیکسل ۱۰ شانسی برای موفقیت داشته باشد؟ در این بررسی تخصصی، تمام جوانب این گوشی را زیر ذره‌بین قرار می‌دهیم تا ببینیم آیا ارزش خرید دارد یا خیر.

نکات مثبت و منفی گوشی NothingPhone 3

نکات مثبت

• طراحی منحصر به فرد و چشم‌نواز
• نمایشگر بسیار باکیفیت و فوق‌العاده روشن
• رابط کاربری سبک و روان با پشتیبانی نرم‌افزاری طولانی‌مدت
• ماندگاری خوب باتری
• عملکرد قابل قبول دوربین اصلی در نور روز

نکات منفی

• قدرت سخت‌افزاری پایین‌تر از رقبای هم‌قیمت
• عملکرد متوسط دوربین تله‌فوتو و سلفی
• کاربرد محدود قابلیت جدید گلیف ماتریکس
• استفاده از محافظ صفحه میان‌رده
• قیمت بالا نسبت به عملکرد کلی

طراحی و کیفیت ساخت؛ متفاوت اما جذاب

ناتینگ فون ۳ ظاهری غیرمعمول دارد، اما این دقیقاً همان هدفی است که این برند دنبال می‌کند. فلسفه گوشی‌های ناتینگ بر پایه ایستادگی در برابر یکنواختی بنا شده؛ رویکردی که با پافشاری بر آن، «متفاوت بودن» را با موفقیت به امضای اصلی و به‌یادماندنی این برند در بازار تبدیل کرده است.

پس از دو نسل، ناتینگ سرانجام با فون ۳ اولین پرچمدار واقعی خود را عرضه کرده و به نظر می‌رسد زمان خداحافظی با LED-های پشتی فرا رسیده است. این شرکت امسال به جای آن نوارها، از یک نمایشگر مونوکروم (سیاه و سفید) نقطه‌ای در پشت گوشی استفاده کرده که آن را Glyph Matrix می‌نامد. با این حال، امضای اصلی ناتینگ، یعنی پنل پشتی شفاف، همچنان حفظ شده و خطوط و اشکال هندسی داخلی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که جای خالی LED-های قبلی کمتر احساس شود.

در نگاه اول، طراحی و چیدمان نامتقارن دوربین‌ها ممکن است کمی توی ذوق بزند، اما با گذشت زمان به آن عادت خواهید کرد. البته باید اعتراف کرد که قرار نگرفتن دوربین تله‌فوتو در یک راستا با دو دوربین دیگر، برای افرادی که به تقارن اهمیت می‌دهند، یک نکته منفی کوچک محسوب می‌شود.

بدنه ناتینگ فون ۳ از ترکیب دو پنل شیشه‌ای و یک فریم آلومینیومی ساخته شده؛ پنل پشتی شفاف است و حتی در رنگ سفید نیز به راحتی لک و اثر انگشت را جذب می‌کند. این یک نقطه ضعف به حساب می‌آید، به خصوص برای دستگاهی که زیبایی‌اش به نمایش پنل پشتی آن بستگی دارد. با این حال، کیفیت ساخت دستگاه بسیار بالاست و کاملا با رقبای هم‌قیمت خود برابری می‌کند.

پنل جلویی دستگاه یک صفحه نمایش کشیده با حاشیه‌های یکسان و باریک است. اما محافظ صفحه نمایش آن، گوریلا گلس 7i در نظر گرفته شده که یک محافظ میان‌رده محسوب می‌شود. برای گوشی در این بازه قیمتی، این یک انتخاب بحث‌برانگیز است؛ چرا که ناتینگ به راحتی می‌توانست از سری مقاوم‌تر Victus استفاده کند و این تصمیم برای کاهش هزینه‌ها چندان قابل توجیه به نظر نمی‌رسد.

روی لبه سمت چپ، کلیدهای تنظیم صدا با دسترسی آسان قرار دارند. لبه سمت راست میزبان دکمه پاور و یک دکمه جدید به نام Essential Key است. وظیفه این دکمه، ضبط صدا برای یادداشت‌برداری سریع در نظر گرفته‌اند. اگر این کلید قابلیت شخصی‌سازی داشت و می‌شد وظایف دیگری (مانند فعال کردن دوربین) برای آن تعریف کرد، بسیار کاربردی‌تر بود، اما متاسفانه این امکان وجود ندارد.

در لبه بالایی، یک خروجی اسپیکر اختصاصی در کنار میکروفون دوم (برای حذف نویز) مشاهده می‌شود و لبه پایینی نیز شامل پورت شارژ و اسپیکر اصلی می‌شود که مشابه اکثر گوشی‌های امروزی است.

در پشت گوشی، نمایشگر کوچکی به نام Glyph Matrix قرار دارد که از ۴۸۹ ال‌ای‌دی تشکیل شده است. برای کنترل آن، یک دایره سفید لمسی در پایین نمایشگر وجود داشته که برای فعال شدن به کمی فشار نیاز دارد. امکانات آن در حال حاضر محدود اما جالب است و گوشی را از یکنواختی خارج می‌کند، ولی به نظر می‌رسد این قابلیت در ابتدا حس تازگی داشته باشد اما پس از مدتی عادی شود.

قابلیت‌های Glyph Matrix شامل نمایش ساعت، وضعیت آب‌وهوا، استفاده به عنوان آینه، بازی سنگ-کاغذ-قیچی، گوی پیشگو، یک بازی کوچک، قطب‌نما و نمایش وضعیت باتری می‌شود. البته ناتینگ قصد دارد SDK این قابلیت را در اختیار توسعه‌دهندگان قرار دهد تا کاربردهای بیشتری برای آن ایجاد شود و باید منتظر ماند و دید در آینده چه استفاده‌های خلاقانه‌ای از آن خواهد شد.

در نهایت، یک پیشرفت مهم در این نسل، کسب استاندارد IP68 است که مقاومت ناتینگ فون ۳ را در برابر نفوذ آب و گرد و غبار به شکل قابل توجهی افزایش داده است.

نمایشگر و اسپیکر؛ باکیفیت اما با یک نقص بزرگ

ناتینگ فون ۳ به یک نمایشگر ۶.۶۷ اینچی از نوع OLED مجهز شده که محتوا را با وضوح ۱۲۶۰ در ۲۸۰۰ پیکسل نمایش می‌دهد. این نمایشگر با تراکم پیکسلی ۴۶۰ پیکسل در هر اینچ، نسبت به نسل قبل پیشرفت کرده و نرخ نوسازی ۱۲۰ هرتزی آن نیز باعث می‌شود همه چیز نرم و روان به نظر برسد.

متأسفانه، برخلاف نسل قبلی که قیمت کمتری داشت، در این مدل خبری از فناوری LTPO نیست. این فناوری به نمایشگر اجازه می‌دهد نرخ نوسازی را به صورت هوشمند و پویا بین ۱ تا ۱۲۰ هرتز تغییر دهد تا در مصرف باتری صرفه‌جویی شود. ناتینگ فون ۳ تنها بین نرخ‌های ثابت ۶۰، ۹۰ و ۱۲۰ هرتز جابجا می‌شود که تاثیر منفی بر عمر باتری دارد. برای یک گوشی ۸۰۰ دلاری، این یک عقب‌گرد قابل توجه محسوب می‌شود.

از سوی دیگر، نرخ نمونه‌برداری لمسی به ۱۰۰۰ هرتز افزایش یافته که باعث می‌شود نمایشگر به دستورات لمسی بسیار سریع‌تر واکنش نشان دهد. همچنین، پشتیبانی از نرخ مدولاسیون ۹۶۰ هرتزی به کاهش خستگی چشم در نور کم کمک می‌کند.

ناتینگ ادعا می‌کند که این نمایشگر می‌تواند به روشنایی خیره‌کننده ۴۵۰۰ نیت دست یابد. این ادعا تا حدودی درست است، اما تنها در بازه‌های زمانی کوتاه و هنگام نمایش محتوای HDR. در استفاده روزمره و با فعال بودن روشنایی خودکار، حداکثر روشنایی به ۱۵۰۰ نیت می‌رسد که برای کار کردن زیر نور مستقیم خورشید کاملاً مناسب است؛ هرچند از یک پرچمدار واقعی انتظار عملکرد بهتری می‌رود.

در مجموع، نمایشگر کیفیت بسیار خوبی دارد و به لطف پشتیبانی از ۱ میلیارد رنگ، رنگ‌ها را با دقت و شفافیت بالایی نمایش می‌دهد که حتی از برخی رقبای کره‌ای و آمریکایی خود نیز بهتر است.

اسپیکر

کیفیت و بلندی صدای اسپیکرهای استریو همچنان خوب و واضح به‌گوش می‌رسد. به لطف اضافه شدن خروجی اختصاصی اسپیکر در لبه بالایی، تعادل صدا بین دو کانال بهتر از قبل شده است.

نرم‌افزار و رابط کاربری؛ مینیمال، هوشمند با پشتیبانی عالی

ناتینگ فون ۳ با Nothing OS 3.5 مبتنی بر اندروید ۱۵ عرضه می‌شود. خبر خوش این است که ناتینگ برای اولین بار متعهد شده که پرچمدار خود را تا پنج سال به‌روزرسانی نرم‌افزاری کند که این یک مزیت رقابتی بزرگ در این بازه قیمتی به شمار می‌رود.

رابط کاربری مانند همیشه مینیمال، تمیز و بسیار نزدیک به اندروید خالص است، اما امضای خاص ناتینگ، یعنی فونت‌های نقطه‌ای و ویجت‌های مونوکروم (سیاه و سفید)، در همه جا دیده می‌شود. در کل، این رابط کاربری ظاهری شیک و عملکردی سریع و روان دارد.

سیستم نورپردازی جدید پشت گوشی، حالا تعاملی شده است. مانند نسل قبل، می‌توانید برای تماس‌ها و اعلان‌های مختلف، الگوهای نوری خاصی تعریف کنید. قابلیت جدید، وجود یک ناحیه لمسی است که با استفاده از آن می‌توانید درصد باتری یا ساعت را چک کنید.

اما یک عقب‌گرد عجیب وجود دارد؛ دیگر خبری از یکپارچگی عمیق با اپلیکیشن‌های شخص ثالث مانند Uber یا تقویم گوگل که در مدل قبلی وجود داشت، نیست. در حال حاضر، Glyph Matrix بیشتر شبیه یک ابزار سرگرم‌کننده است تا یک قابلیت واقعا کاربردی. امیدواریم با API جدیدی که ناتینگ منتشر می‌کند، توسعه‌دهندگان بتوانند کاربردهای مفیدتری برای آن خلق کنند.

ناتینگ نیز مانند رقبا، روی قابلیت‌های هوش مصنوعی سرمایه‌گذاری کرده است:

• دکمه Essential Key: یک دکمه فیزیکی جدید زیر دکمه پاور که با یک بار فشردن اسکرین‌شات می‌گیرد و با دو بار فشردن، صدا را ضبط و به متن تبدیل می‌کند. نقطه ضعف بزرگ آن این است که نمی‌توان عملکرد آن را تغییر داد که نکته منفی محسوب می‌شود.
• ساخت والپیپر: با استفاده از هوش مصنوعی مولد، می‌توانید با چند کلمه والپیپرهای خلاقانه بسازید.
• ویجت اخبار: این ویجت اخبار را برای شما خلاصه کرده و حتی می‌تواند آن را با صدای بلند بخواند.
• ادغام با ChatGPT: این قابلیت واقعاً کاربردی است. می‌توانید مستقیماً یک اسکرین‌شات را برای تحلیل به ChatGPT بفرستید.

نرم‌افزار ناتینگ فون ۳ سریع، زیبا و با پشتیبانی طولانی‌مدت عالی است. قابلیت‌های هوش مصنوعی، به ویژه ادغام با ChatGPT، کاربردی هستند. با این حال، Glyph Matrix جدید با وجود تعاملی شدن، کارایی مدل قبلی را ندارد و دکمه فیزیکی غیر قابل تنظیم آن کمی ناامید کننده است. حسگر اثر انگشت نیز همچنان از نوع اپتیکال است اما عملکرد سریع و دقیقی دارد.

سخت‌افزار و عملکرد؛ پاشنه آشیل ناتینگ

بزرگ‌ترین نقطه ضعف ناتینگ فون ۳، سخت‌افزار آن است. در حالی که رقبای پرچمدار به تراشه اسنپدراگون ۸ الیت مجهز هستند، این گوشی از تراشه اسنپدراگون 8s نسل چهارم  استفاده می‌کند. با توجه به قیمت ۸۰۰ دلاری، استفاده از یک تراشه که در دسته میان‌رده قرار می‌گیرد، یک نقطه ضعف جدی محسوب می‌شود.

این تراشه از نظر قدرت پردازنده مرکزی و گرافیکی ضعیف‌تر از نسخه پرچمدار آن است. امتیازات آن در بنچمارک‌ها قابل قبول است، اما در تست‌های پایداری و فشار سنگین، عملکرد خوبی در مدیریت حرارت ندارد و به نظر می‌رسد سیستم خنک‌کننده آن توان مهار کامل این تراشه را ندارد.

البته این ناپایداری بیشتر در شرایط تست سنگین خود را نشان می‌دهد؛ در استفاده روزمره و حتی اجرای بازی‌های سنگین، گوشی مشکل جدی داغی ندارد و گرمای آن در حد معقول باقی می‌ماند. در مجموع، فون ۳ از پس تمام کارها برمی‌آید، اما نباید از آن انتظار عملکرد یک پرچمدار مجهز به تراشه هشت الیت را داشته باشید.

دوربین؛ تله‌فوتو اینجاست، اما با چه کیفیتی؟

ناتینگ همیشه در بخش دوربین کمی از رقبا عقب‌تر بود، اما حالا که رسما وارد بازار پرچمداران شده، انتظارات نیز بالاتر رفته است. این گوشی برای اولین بار به لنز تله‌فوتو مجهز شده؛ در پشت دستگاه سه حسگر ۵۰ مگاپیکسلی برای دوربین‌های واید، اولتراواید و تله‌فوتو قرار دارد و دوربین سلفی نیز یک حسگر ۵۰ مگاپیکسلی مشاهده می‌شود.

عکس‌های ثبت‌شده در نور روز کیفیت خوب و قابل قبولی دارند. البته کیفیت تصاویر تنها پس از دریافت اولین آپدیت نرم‌افزاری به سطح مطلوبی رسید. جزئیات عکس‌ها خوب است و پردازش تصویر تلاش کرده به سبک اپل نزدیک شود، اما کنتراست تصاویر کمی بیش از حد به نظر می‌رسد و وایت بالانس گاهی دچار خطا می‌شود. با این حال، محدوده دینامیکی و دقت رنگ‌ها مناسب است.

با توجه به حسگر بزرگ‌تر، انتظار بیشتری از دوربین اولتراواید می‌رفت، اما همچنان عکس‌های باکیفیتی ثبت می‌کند. جزئیات، رنگ‌ها و محدوده دینامیکی آن خوب و نزدیک به دوربین اصلی است، هرچند همان کنتراست بالا در اینجا نیز دیده می‌شود.

لنز تله‌فوتو زوم اپتیکال ۳ برابری ارائه می‌دهد. جزئیات، محدوده دینامیکی و تراز سفیدی آن خوب است، اما پردازش رنگ‌ها ضعیف عمل می‌کند. تصاویر کمی بی‌روح به نظر می‌رسند و در نواحی سایه نیز مشکلاتی دیده می‌شود. در کل عملکرد آن خوب است، اما برای یک گوشی ۸۰۰ دلاری، عالی نیست.

با این گوشی می‌توان عکس‌های ماکروی فوق‌العاده‌ای گرفت و لرزشگیر اپتیکال نیز به خوبی کار خود را انجام می‌دهد. در حالت پرتره، اگرچه ممکن است سبک پردازش تصاویر مورد پسند همه نباشد، اما از نظر جزئیات، جداسازی سوژه از پس‌زمینه و نمایش بافت پوست، عملکرد قابل قبولی دارد.

دوربین سلفی از همان مشکل کنتراست بالا و تراز سفیدی نامتعادل رنج می‌برد که باعث می‌شود پوست کمی به بنفش متمایل شده و بیش از حد صاف شود. در مقایسه، ناتینگ فون ۲ سلفی‌های بهتری ثبت می‌کرد و این یک نقطه ضعف برای نسل جدید است.

هر سه دوربین در شرایط نوری ضعیف عملکرد مناسب و رضایت‌بخشی دارند. پردازش تصویر در شب بسیار بهتر از قبل عمل می‌کند، تنها ایراد قابل ذکر، افزایش نویز و افت جزئیات در زوم‌های دیجیتال بالا (بیشتر از ۶ برابر) است.

باتری و شارژ؛ ماندگاری متوسط

ناتینگ فون ۳ از یک باتری سیلیکون-کربنی ۵۱۵۰ میلی‌آمپر ساعتی بهره می‌برد که طول عمر و تعداد سیکل شارژ بیشتری نسبت به باتری‌های لیتیومی رایج دارد. با این حال، به دلیل اینکه تراشه آن چندان کم‌مصرف نیست، عمر باتری فوق‌العاده‌ای را شاهد نیستیم. با این وجود، با استفاده معمولی به راحتی یک روز کامل را دوام می‌آورد.

این گوشی از شارژ سریع ۶۵ واتی پشتیبانی می‌کند و برای شارژ کامل به حدود یک ساعت زمان نیاز دارد که زمانی مناسب و قابل قبول است.

جمع‌بندی و ارزش خرید؛ گوشی خوب با برچسب قیمتی سوال‌برانگیز

ناتینگ فون ۳ در بازه قیمتی خود کار سختی در پیش دارد. با این حال، در مجموع یک گوشی واقعاً خوب است که به خوبی از پس تمام نیازهای کاربر برمی‌آید. باتری با ظرفیت بالا، دوربین‌های قابل اعتماد، نمایشگر باکیفیت، رابط کاربری روان و پشتیبانی نرم‌افزاری عالی از نقاط قوت اصلی آن هستند.

اگر به دنبال یک گوشی با طراحی خاص و منحصربه‌فرد هستید، ناتینگ فون ۳ انتخابی عالی برای شماست. اما باید واقع‌بین بود: استفاده از تراشه میان‌رده (Snapdragon 8s Gen 3) و نبود فناوری LTPO در نمایشگر، دو نقطه ضعف قابل توجه برای یک گوشی ۸۰۰ دلاری هستند. رقبایی مانند آیفون ۱۶، گلکسی S25 و پیکسل ۱۰ احتمالاً با همین قیمت، سخت‌افزار قوی‌تری ارائه خواهند داد.

اگر طراحی خاص و متمایز بودن برای شما اولویت اصلی است، ناتینگ فون ۳ شما را ناامید نخواهد کرد. اما اگر به دنبال بالاترین قدرت پردازشی و بهترین عملکرد به ازای پول پرداختی خود هستید، بهتر است گزینه‌های دیگر را نیز در نظر بگیرید.