پیکسل جدید گوگل در خطر عقب ماندن از غول‌های چینی قدرتمند!

توسعه پردازنده‌های موبایلی اختصاصی، زمانی مختص معدود برندهایی بود که می‌توانستند هزینه‌های هنگفت مهندسی ناشی از چنین تلاشی را متحمل شوند. با این حال، نقشه راه گسترده شرکت آرم، موانع شرکت‌های فعال در صنعت تکنولوژی را برای طراحی پردازنده‌های اختصاصی کاهش داده است.

سری تراشه‌های اختصاصی تنسور گوگل، شاید شناخته‌شده‌ترین نمونه‌ای باشد که با همکاری سامسونگ و با استفاده از قطعات تولیدی توسط سامسونگ، گوگل و آرم ساخته شده است. حالا هم نوبت یکی از غول‌های چینی، یعنی شیائومی است تا با قدم گذاشتن در این مسیر برای تولید تراشه اختصاصی، قدرت خود را نشان دهد. تراشه XRING O1، اولین پردازنده رسمی اختصاصی شیائومی بوده که طبق گفته این شرکت برای شیائومی 15 اس پرو در نظر گرفته شده است.

شیائومی 15 اس پرو در واقع همان شیائومی 15 مدل پایه مجهز به تراشه اسنپ‌دراگون 8 الیت بوده که به‌طور انحصاری برای بازار چین تولید شده است. البته شیائومی برای اولین بار در سال 2017 با تراشه Surge S1 به بررسی وضعیت بازار تراشه‌های اختصاصی پرداخت، اما تلاش این شرکت برای XRING O1 بسیار جنجالی‌تر است. این تراشه که ترکیبی از 10 هسته CPU آرم با کارایی بالا و یک پردازنده گرافیکی عظیم 16 هسته‌ای آرم است، مطمئنا در قدرت پردازشی هم جزو بهترین‌ها خواهد بود.

در چنین وضعیتی، با توجه به این که سال‌هاست از معرفی اولین مدل تراشه‌های تنسور گوگل می‌گذرد ولی همچنان کارایی و بهبود عملکردی کافی را ندارند، با در نظر گرفتن این که برند نسبتا محدودی مانند شیائومی توانسته تراشه اختصاصی خود با کارایی بسیار بالا را تولید کند، در نتیجه دلایل گوگل برای مشکلات تراشه‌های تنسور تقریبا غیرمنطقی به‌نظر می‌رسند.

شیائومی تمام تلاش خود را روی بهبود عملکرد متمرکز کرده است

حداقل براساس مشخصات اولیه، تراشه XRING O1 تقریبا بسیاری از پردازنده‌های مطرح میان‌رده بازار را از رقابت‌ها حذف می‌کند. اگزینوس سامسونگ، تنسور گوگل و احتمالا حتی پرچمدار مدیاتک، دایمنسیتی 9400، همگی از نظر قدرت در برابر این تراشه، شکست‌خورده به‌نظر می‌رسند. با این حال، تراشه اسنپ‌دراگون 8 الیت قدرتمند، احتمالا هدف بعدی شیائومی برای شکست دادن با نسل آینده تراشه‌های اختصاصی خواهد بود.

برای رسیدن به چنین هدفی، شیائومی رویکرد «عدم در اولویت بودن هزینه» را برای توسعه در پیش گرفته است. دو هسته CPU قدرتمند در کنار چهار هسته میانی قوی که همگی با حافظه‌های داخلی بزرگ L2 ترکیب شده‌اند، مجموعه‌ای برای ارائه عملکرد بسیار سریع هستند. 

در حالی که چنین ترکیبی ممکن است برای اپل کافی باشد، شیائومی همچنین دو هسته میانی با کلاک پایین‌تر و دو هسته کم‌مصرف کوچک را برای برنامه‌های کم‌مصرف‌تر، دوباره با حافظه داخلی بالاتر از حد معمول، در این تراشه جای داده است. همچنین پیکربندی پردازنده گرافیکی نیز به همین اندازه قدرتمند است؛ 16 هسته در حد عملکرد بالایی از آنچه که احتمالا آرم برای پردازنده‌های موبایلی پیشنهاد می‌دهد، قرار دارد و با چنین ترکیبی، به مرز پردازش لپ‌تاپ‌های سبک نزدیک می‌شود.

تراشه XRING O1 نمی‌تواند کوچک باشد، اما با این حال براساس فرآیند پیشرفته نسل دوم 3 نانومتری TSMC ساخته شده است؛ تکنولوژی گران‌قیمت که اغلب توسط برندهای مطرحی مانند اپل و کوالکام برای پردازنده‌های رده‌بالا استفاده می‌شود.

قابلیت پردازنده XRING O1 شیائومی

پردازنده جدید پرچمدار شیائومی، قابلیت پشتیبانی بسیاری از ویژگی‌های مطرح در دیگر تراشه‌ها را دارد. با چنین قدرتی، شیائومی 15 اس پرو از بلوتوث 5.4، وای‌فای 7، ضبط ویدیو 8K با سرعت 24 فریم بر ثانیه و ضبط شبانه 4K با سرعت 30 فریم در ثانیه، انتقال داده USB 3.2 نسل 2 و ارتباط سلولار 5G به لطف مودم T800 مدیاتک را پشتیبانی می‌کند.

با این اوصاف، باید ببینیم که این تراشه در دنیای واقعی چه عملکردی خواهد داشت و آیا همه این توانمندی در یک گوشی کوچک می‌تواند از افت عملکردی ناشی از تولید حرارت بالا جلوگیری کند یا خیر. با مقایسه مشخصات و توانمندی‌های تراشه XRING O1 شیائومی با دیگر رقبا، نشان می‌دهد که طراحی از قبل آماده شده این پردازنده، لزوما در پردازش‌های سنگین با کاهش عملکرد قابل‌توجهی همراه نیست.

با توجه به این نکته می‌توان گفت که سری پیکسل 10 آینده احتمالا با چالش‌هایی مواجه خواهند بود. همان‌طور که می‌دانید، تراشه تنسور G5 نسل بعدی گوگل به هیچ وجه به این قدرتمندی نخواهد بود. با این حال اگر شیائومی می‌تواند چنین تراشه رده‌بالایی را در اولین تلاش واقعی خود ارائه دهد، بهانه گوگل برای پنج نسل بعدی پردازنده‌های تنسور چیست؟

براساس مطالب منتشر شده، تراشه تنسور G5 همان هسته CPU کورتکس X4 را که آرم در سال 2023 معرفی کرد را دوباره به کار خواهد گرفت، این در حالی است که شیائومی نه یک، بلکه دو هسته از جدیدترین کورتکس X925 را استفاده می‌کند. مطمئنا گوگل قصد دارد هسته‌های میانی خود را تغییر دهد و به یک تراشه گرافیکی DXT Imagination Technologies که احتمالا قدرت پردازشی بیشتری داشته باشد، روی بیاورد. با این حال، حتی با چنین تغییری هم گوشی‌ آینده پیکسل نمی‌تواند به یک دستگاه گیمینگ حرفه‌ای مانند برخی از گوشی‎های پرچمدار اندرویدی تبدیل شود.

اندروید 16 نشان می‌دهد که هنوز ظرفیتی برای عملکرد بهتر وجود دارد

گوگل به نظر می‌رسد تمرکز خود را روی حوزه‌های دیگر گذاشته است؛ بهبود پردازش تصویر، یادگیری ماشینی هوشمندتر و دوربین‌های مجهز به هوش مصنوعی. تمام این موارد اهمیت دارند، به‌ویژه برای گوشی‎های پیکسل که سیستم نرم‌افزاری هوشمند، بخش اصلی تجربه کاربری آن است.

با این حال، اگر گوگل می‌خواهد کاربران واقعا از حالت دسکتاپ اندروید 16 بهره ببرند، بازی‌های کامپیوتری را روی گوشی اجرا کنند یا حتی فقط دستگاه را برای هفت سال به‌روزرسانی به‌صورت روان نگه دارد، پیکسل نیاز به قدرت سخت‌افزاری بیشتری دارد تا بتواند با رقبا هم‌سطح باشد.

گوگل اولویت‌های متفاوتی دارد

نیازی به بازنگری کامل در استراتژی تراشه Tensor نیست. عملکرد پیکسل ۹ پرو XL در انجام کارهای روزمره کاملا رضایت‌بخش است و تمرکز آن روی هوش مصنوعی و پردازش تصویر، مزایای زیادی فراهم می‌کند. هنوز مشخص نیست که آیا تراشه XRING O1 شیائومی می‌تواند به اندازه گوگل در یکپارچگی نرم‌افزار و عمق امکانات رقابت کند یا خیر.

با این حال، عملکرد خام همچنان اهمیت دارد. کسی نمی‌خواهد برای پیکسل ۱۰ پرو XL مبلغ ۱۱۰۰ دلار بپردازد و بعد ببیند گوشی با قیمت چند صد دلار کمتر از آن بهتر عمل می‌کند. این موضوع تقریبا در حال حاضر هم در مقایسه با گوشی‌هایی مانند وان‌پلاس ۱۳ به قیمت ۹۰۰ دلار دیده می‌شود و سال آینده که فاصله عملکرد پرچمداران بیشتر شده و رقبا در میان‌رده‌ها قوی‌تر شوند، مسئله بزرگ‌تری خواهد شد.

گوگل باید عملکرد تراشه تنسور را بهبود ببخشد؛ شاید نه به صورت چشمگیر، اما به اندازه‌ای که قابل توجه باشد تا بتواند در رقابت پرچمداران باقی بماند. XRING O1 نشان می‌دهد که مسئله فقط دسترسی به حقوق مالکیت فکری یا شرکای تولید نیست؛ بلکه به انتخاب‌ها مربوط می‌شود. در حال حاضر، انتخاب‌های گوگل باعث محدودیت آن شده‌اند.

اگر شیائومی می‌تواند چنین تراشه قدرتمندی بسازد، گوگل قطعا می‌تواند قدرت بیشتری به Tensor بدهد. البته هزینه‌ها برای گوگل همچنان مهم است. در حالی که گوگل در حال بهینه‌سازی تنسور برای سودآوری در گوشی‌های پرچمدار و سری A خود است، گفته می‌شود شیائومی ۱۳.۵ میلیارد یوان (۱.۹ میلیارد دلار) صرف توسعه XRING O1 می‌کند. این رقم عظیم توضیح‌دهنده مشخصات بلندپروازانه این تراشه بوده و نشان می‌دهد که هدف شیائومی، کاهش وابستگی به شرکت‌های آمریکایی مانند کوالکام است. همچنین این قدمی برای گسترش تراشه اختصاصی در محصولات بیشتر و پیشبرد هدف استقلال فناوری چین به شمار می‌رود.

با این حال، تنها مشخصات سخت‌افزاری موفقیت را تضمین نمی‌کند. برای رقابت واقعی XRING O1، شیائومی باید پشتیبانی نرم‌افزاری بلندمدت، بهینه‌سازی قوی سیستم و درایورها و امکانات کاربردی مبتنی بر هوش مصنوعی و عکاسی محاسباتی را ارائه دهد. در این زمینه‌ها، گوگل علی‌رغم ضعف در قدرت خام، هنوز در بخش بزرگی از اکوسیستم اندروید پیشتاز است.

با این وجود، XRING O1 یک حرکت جسورانه و امیدوارکننده است و پیامی واضح به گوگل، سامسونگ، مدیاتک و حتی کوالکام می‌فرستد که وضعیت فعلی تراشه‌ها دیگر از تغییر و رقابت ایمن نیست.