نبرد تاج‌وتخت - بخش چهارم - چه تفاوتی در دید اپل و گوگل به تلفن‌های هوشمند وجود دارد؟
تبلیغات
گوشی نکسوس وان از ابتدا با هدف شکست آیفون اپل ساخته شد. نکسوس وان به ترکیب سخت‌افزاری جدید (چیپست پیشرفته شرکت کوالکام، دوربین باکیفیت، صفحه نمایش AMOLED با الگوی PenTile که ادعا می‌شد رزولوشن بالایی دارد، اما کیفیت تصویرش ضعیف بود و در آخر یک گوی نورانی در پایین صفحه نمایش که کاملا از روی کلید خانه اپل کپی شده بود و وظیفه ارائه عملکردی مشابه مولتی تاچ آیفون داشت) و سیستم جستجو و ذخیره‌سازی مجازی اطلاعات پیشرفته‌تر (امکان تایپ توسط صدا، پشتیبانی از دستورات صوتی و همچنین مسیریابی به‌لطف گوگل Maps) مجهز شده بود.
گوگل مدعی شده بود سیستم عامل اندروید به حدی آزاد است که هر کسی می‌تواند آن را به شکل دلخواه خودش درآورد. همان‌طور که گوگل انتظار داشت نکسوس وان با استقبال پرشوری مواجه شود، از شرکت‌های سازنده قطعات تلفن همراه نیز انتظار داشت با طراحی و ساخت محصولات مشابه باعث پیشرفت اندروید و برتری آن نسبت به iOS شوند. گوگل به پیروزی از طریق گستردگی سیستم عامل اندروید فکر می‌کرد تا با ارائه فضایی نامحدود برای تبلیغات درآمد کسب کند؛ رویکردی که اپل همچنان با آن مخالف است و هیچ‌گاه خود را به بیل‌بورد تبدیل نکرده.
روی‌هم‌رفته استراتژی گوگل برای نکسوس وان و اندروید این بود که بتواند سرعتش را در دستیابی به نوآوری از اپل بیشتر کند و محصولاتش را با برچسب قیمتی پایین‌تر در اختیار مشتریان قرار دهد. این رویکرد مجددا بر اساس موفقیت ویندوز 95 در رایانه‌های شخصی بنا شده بود، موفقیتی که توانست در دهه 90 میلادی همانند سدی بزرگ پیشرفت اپل و سیستم عامل آن، یعنی مکینتاش، را به تعویق بیندازد.
اپل به مسیر خود ادامه می‌دهد
در آن سو شرکت اپل استراتژی‌اش را بر مبنای اکوسیستم برنامه‌های کاربردی سیستم عامل iOS بنا نهاده بود. این استراتژی توانست به‌خوبی قابلیت‌های iOS را به کاربران نشان دهد و باعث پیشرفت شرکت شود. اپل نشان داد با به‌روزرسانی iOS در بازه‌های زمانی مشخص توانایی ایجاد تغییرات مهندسی مناسب با نیازهای کاربران را دارد. این استراتژی اپل، در کنار عرضه نسل‌های جدید آیفون با سخت‌افزارهای پیشرفته‌تر، باعث شد کاربران اپل بیشتر لذت ببرند و تعدادشان افزایش یابد.
اپل این بار به‌جای اینکه از استراتژی‌ای مشابه سیستم عامل مکینتاش در دهه 90 میلادی استفاده کند، از موفقیت و دستاوردهای خودش در عرضه آیپاد استفاده کرد. اپل تقریبا هر سال Mac OS X خود را به‌روزرسانی کرد و کار با آن را برای برنامه‌نویسان آسان‌تر کرد. این شرکت توانست همزمان با پیشرفت در مکینتاش و iOS، به عرضه نسل‌های جدید آیپاد با طراحی‌های خارق‌العاده‌تر نیز ادامه دهد.
اپل به‌منظور تکمیل اکوسیستم برنامه‌های خود برای تمام محصولات، از آیپاد گرفته تا رایانه‌های Mac، سیستمی به‌نام آیتیونز راه انداخت؛ برنامه‌ای برای عرضه آسان نرم‌افزارهایی که برنامه‌نویسان طراحی می‌کردند. این نرم‌افزارها نخست در قالب بازی برای آیپاد عرضه شد و راه را برای عرضه، به‌روزرسانی و مدیریت آسان‌تر برنامه‌های آیفون هموار کرد. تا قبل از این هیچ‌یک از پلتفرم‌های Palm ،RIM ،Symbian، جاوا، BREW، ویندوز موبایل و غیره نتوانستند فروشگاهی یک‌پارچه برای عرضه برنامه‌های باکیفیت ایجاد کنند.
یکی دیگر از تفاوت‌های آشکار بین سیستم عامل بسیار دقیق اپل، یعنی iOS، و سیستم عامل بسیار شلوغ گوگل، یعنی اندروید، این است که شرکت اپل همچنان برای سه دهه متوالی درآمدش را از مسیری مشابه به دست می‌آورد و درصد زیادی از آن را برای تحقیق و توسعه نوآوریهای جدید صرف می‌کند. اصلی‌ترین درآمد شرکت اپل از فروش قطعات سخت‌افزاری تامین می‌شود.
در آن سو گوگل در ده سال اخیر بیشتر درآمدش را از طریق تبلیغات به دست آورده است. این رویکرد گوگل بدون شک بر محصولاتش، مخصوصا تلفن همراه نظیر نکسوس، نیز تاثیرگذار است و این امکان را به شرکت می‌دهد که محصول را با قیمتی نزدیک به هزینه تمام‌شده عرضه کند. این استراتژی باعث تشویق دیگر شرکت‌های همکار اندروید شده تا در زمینه قیمت‌گذاری به‌شدت آیفون را به چالش بشکند؛ دقیقا مشابه بلایی که مایکروسافت به‌وسیله ویندوز بر سر اپل آورد.
در حالی که طرفداران شرکت اپل آرزو می‌کردند این شرکت به ساخت آیفون ادامه دهد، تمام رسانه‌های تکنولوژی، حتی بسیاری از آنان که طرفدار اپل بودند، به این باور رسیده بودند که هیچ‌کس نمی‌تواند جلو گوگل و شرکایش را در ساخت محصولاتی ارزان‌تر و سریع‌تر بگیرد؛ محصولاتی که با اندروید و خدمات پیشرفته گوگل تغذیه شده‌اند و البته پر از تبلیغات بازرگانی نیز هستند.
پس از اینکه یک سال از انتشار اندروید گذشت، کاملا مشخص بود تمام پیشرفتی که گوگل و شرکایش توقف‌ناپذیر توصیف می‌کردند به اندازه کافی مستحکم نبوده و از بین بردنش آسان است. در واقع پس از گذشت زمان، مشکلات اندروید یکی پس از دیگری نمایان شد؛ مشکلاتی که هیچ‌گاه گوگل توضیحی درباره‌شان نداد.
در اواسط سال 2010 فروش نکسوس One به حدی نامطلوب بود که گوگل تولیدش را متوقف کرد و در حالی که حتی سال 2010 به پایان نرسیده بود، پشتیبانی آنلاین از این محصول را دیگر ادامه نداد. در آن زمان اپراتور Verizon آمادگی‌اش را برای فروش تلفن‌های همراه اپل اعلام کرده بود، زیرا اندروید هیچ‌گاه نتوانست کیفیتی را در اختیارش قرار دهد که اپل در اختیار اپراتور AT&T قرار می‌داد. بنابراین اندروید یک سال پس از انتشار تقریبا به بیرون گود پرتاب شد.
در ادامه و در قسمت‌های بعدی بررسی خواهیم کرد که:
- چگونه اندروید باعث شد رقبای iOS یکی بعد از دیگری از بازی خارج شوند؟
- آیا تلاش اندروید برای ارزان‌تر بودن به شکست گوگل منجر می‌شود؟
- چرا گوگل در نوآوریهای سخت‌افزاری موفق نبوده است؟
- نقص‌های اندروید در حریم شخصی کاربران چه نقشی در احتمال شکست گوگل دارد؟
- تفاوت‌های دیدگاه اپل و گوگل چه تاثیری در محتوای کنفرانس‌های WWDC و Google I/O گذاشته است؟
منبع: appleinsider
پرونده جی‌اس‌ام: نبرد تاج‌وتخت
قسمت اول: رسیدن به پایان اولین دهه از عمر iOS
قسمت دوم: چه کسی پیش از همه به مبارزه با اپل برخاست؟
قسمت سوم: چرا همه فکر می‌کردند اندروید پیروز نهایی ماجراست؟
قسمت چهارم: چه تفاوت عمده‌ای در دید اپل و گوگل به تلفن‌های هوشمند وجود دارد؟
قسمت پنجم: وقتی اندروید رقبای iOS را از بازی خارج می‌کند
قسمت ششم: چرا گوگل در نوآوریهای سخت‌افزاری موفق نبوده است؟
قسمت هفتم: شکست گوگل در حفظ حریم شخصی کاربران اندروید
قسمت پایانی - تفاوت‌های دیدگاه اپل و گوگل چه تاثیری در محتوای کنفرانس‌های WWDC و I/O گذاشته است؟
برچسب‌ها:
