اگزینوس 2500 در گلکسی زد فلیپ 7؛ قدرت پرچمدار یا عملکردی ناامیدکننده؟
نتایج بنچمارک تراشه اگزینوس 2500 در گلکسی زد فلیپ 7 منتشر شدهاند و حالا این سوال مطرح است؛ آیا سامسونگ بالاخره توانسته قدرت پرچمدار را به گوشی تاشو بیاورد، یا با یک ناامیدی دیگر طرف هستیم؟
برای اولین بار در تاریخ گوشیهای تاشو سامسونگ، گلکسی زد فلیپ 7 جدید به جای تراشه معمول اسنپدراگون کوالکام، از پردازنده اگزینوس خود سامسونگ بهره میبرد. به طور منطقی در حد اطلاعات ظاهری، اگزینوس 2500 بیش از حد خوب به نظر میرسد، حتی اگر کاملا با اسنپدراگون 8 الیت موجود در گلکسی زد فولد 7 و سری گلکسی اس 25 برابری نکند.
اما اثبات عملکرد واقعی در آزمایشها و تستهای کاربردی است، بنابراین برای اطلاع از عملکرد واقعی تراشه اگزینوس 2500 در گلکسی زد فلیپ 7، کارشناسان آن را مورد ارزیابی قرار دادهاند و حالا نتایج بنچمارک تراشه آن منتشر شده است. برای مقایسه بهتر، در این گزارش عملکرد اگزینوس 2500 به کار رفته در گلکسی زد فلیپ 7 را در مقابل نتایج جدیدترین پرچمداران اپل، گوگل، سامسونگ و دایمنسیتی 9400 موجود در جدیدترین پرچمداران ویوو قرار دادهایم.
گلکسی زد فلیپ 7، از جمله جدیدترین مدلهای تاشو غول فناوری کرهای است که به تازگی عرضه شدهاند و با ارتقاهایی که همراه خود دارند، تجربه متمایزی از مدلهای قبلی را به کاربران ارائه میدهند.
هستههای CPU آماده در مقابل هستههای سفارشی
بزرگترین تفاوت در تراشههای موبایلی، این روزها مربوط به آنهایی است که از طراحیهای پردازندههای کورتکس آرم به صورت «آماده» استفاده میکنند و آنهایی که از معماری آرم برای ساخت پردازندههای سفارشی مجوز میگیرند. اپل و حالا کوالکام در گروه دوم قرار میگیرند، در حالی که گوگل، مدیاتک و سامسونگ به پیکربندیهای آماده از هستههای کورتکس آرم پایبند هستند.

از نظر فنی، هستههای سفارشی در پردازشهای تک هستهای از سری کورتکس ایکس عملکرد بهتری داشتهاند که این در ادامه اغلب منجر به امتیازهای بالاتری کسب شده در تستهای چند هستهای هم میشود؛ حتی زمانی که در مقابل دستههای کورتکس با هستههای بیشتر قرار میگیرند. این موضوع امروزه نیز صدق میکند و مهم است، زیرا در حالی که اکثر برنامهها با عملکرد چند رشتهای پردازندهها کار میکنند، تعداد کمی از آنها به حداکثر هشت یا ده هسته نزدیک میشوند. بنابراین قدرت عملکرد تک هستهای هنوز هم توان پاسخگویی را افزایش داده و برای پردازشهای سنگین مانند گیمینگ یک مزیت محسوب میشود.
اگزینوس 2500 از همان هسته گورتکس ایکس 925 به کار رفته در دایمنسیتی 9400 استفاده میکند. اگرچه این به اندازه هسته CPU فونیکس کوالکام سریع نیست، اما در کل فاصله زیادی هم ندارد.
همانطور که میبینید، اگزینوس 2500 در گلکسی زد فلیپ 7 حدود 18 درصد کندتر از اسنپدراگون 8 الیت به کار رفته در گلکسی اس 25 است، اما فاصله آن با پرچمدار مدیاتک در ویوو ایکس 200 پرو چندان زیاد نیست. امتیاز تک هستهای پایینتر احتمالا به سرعت کلاک (3.3 گیگاهرتز در مقابل 3.6 گیگاهرتز) و برخی تفاوتهای حافظه پنهان مربوط میشود، اما عملکرد چند هستهای به طرز شگفتآوری نزدیک است.

همانطور که انتظار میرفت، کورتکس ایکس اگزینوس 2500 از هستههای سفاشی اسنپدراگون 8 الیت عقبتر بوده و حتی از نظر قدرت تک هستهای هم از A18 Pro اپل نیز عقبتر است. با وجود داشتن هستههای کمتر، عملکرد منحصربهفرد این تراشهها، آنها را در پردازشهای سنگین چند رشتهای هم در رده بالایی نگه میدارد. این بدان معناست که گلکسی اس 25 از گلکس زد فلیپ 7 گرانتر، حداقل در معیارها به راحتی پیشی میگیرد.
با این حال، اگزینوس 2500 و دایمنسیتی 9400 تنها حدود 12 درصد کندتر از بهترین پردازنده اپل هستند که واقعا آن سرعت بسیار بالایی دارد و کمتر رقیبی در دنیای گوشیهای هوشمند، برای آن دیده میشود.
اگر از زاویه دیگری به این مقایسه نگاه کنیم، اگزینوس 2500 به راحتی تنسور G4 گوگل را با اختلاف قابلتوجهی پشتسر میگذارد و در عملکرد چند هستهای هم تا 64 درصد برتری دارد. اگرچه شکست دادن تنسور گوگل، موفقیت چندان قابلتوجهی محسوب نمیشود، اما نشان میدهد که این تراشه برای استفاده روزمره بسیار سریع است.
تراشههای پرچمدار امروزی، مدتهاست از محدوده «قدرت پردازشی فقط به اندازه نیاز» عبور کردهاند. حتی اگر اگزینوس جدید در صدر جدول قرار نگیرد، به راحتی مالتی تسکینگ و برنامههای آینده در طول عمر نرمافزار هفت ساله پیشبینی شده خود را مدیریت خواهد کرد. برای یک گوشی با طراحی خاص مانند گلکسی زد فلیپ 7، مسلما این دقیقا همان نقطهای است که باید در آن قرار بگیرد.
تلاش دوباره سامسونگ برای گرافیک موبایل با همکاری AMD

یکی از جذابترین بخشهای تراشههای جدید اگزینوس، استفاده از معماری RDNA شرکت AMD برای پردازندههای گرافیکی سری Xclipse است. سامسونگ با این همکاری، جزو نخستین شرکتهایی بود که قابلیت ریتریسینگ (Ray Tracing) را به دنیای موبایل آورد. اکنون ادعا میشود که نسخه جدید، تا ۲۸ درصد سریعتر از نسل قبلی عمل میکند. پردازنده گرافیکی Xclipse 950 نیز نسبت به قبل بزرگتر شده و حالا از ۸ واحد پردازش WGP و ۸ واحد خروجی تصویر RB بهره میبرد (در حالی که مدل قبلی ۶WGP/4RB بود).

اما این ارتقاء دقیقا چه تاثیری روی عملکرد دارد؟ و آیا Xclipse میتواند با رقبایی مثل Immortalis از ARM و Adreno از کوالکام رقابت کند؟ پاسخ، کمی پیچیده است.
بررسی اولین نتایج بنچمارکها نشان میدهد که Exynos 2500 عملکرد بسیار خوبی دارد. این تراشه در تست Wild Life Extreme با چیپست A18 Pro اپل برابری میکند و در ریتریسینگ حتی ۱۷ درصد بهتر از آن ظاهر شده است. در نتیجه، این چیپست از نظر قدرت گرافیکی بین چیپ اپل و تراشههای قدرتمندتر اسنپدراگون 8 الیت و دایمنسیتی 9400 قرار میگیرد. با این حال، نسخه اسنپدراگون گلکسی اس 25 در پردازشهای گرافیکی سنتی، ۴۳ درصد سریعتر بوده که به معنای نرخ فریم بسیار بالاتر در بازیهای سنگین روی پرچمدار اصلی سامسونگ است.
با این حال، اگزینوس 2500 همچنان بهراحتی از Tensor G4 گوگل پیشی میگیرد و در تست Wild Life Extreme تا ۷۶ درصد عملکرد بهتری دارد. از آنجایی که تجربه گیمینگ روی پیکسلها معمولا قابلقبول است (مگر در بازیهای بسیار سنگین)، این نتایج نشان میدهد که Exynos 2500 گزینه مناسبی برای بازیهای معمولی و حتی حرفهای است. گرافیک مبتنی بر RDNA از AMD نیز عملکرد بسیار خوبی در زمینه ریتریسینگ ارائه داده که باعث شده اگزینوس همچنان در رقابت باقی بماند.

متاسفانه، وقتی تستهای پایداری اجرا میشوند، عملکرد Exynos 2500 بهطور قابل توجهی افت میکند؛ حتی پایینتر از Tensor G4. دلیل این موضوع به احتمال زیاد جلوگیری از داغ شدن بیش از حد در بدنه فشرده گلکسی زد فلیپ 7 است. مشابه همین مشکل در سال گذشته نیز با Snapdragon 8 Gen 3 در زد فلیپ 6 دیده شده بود.
حتی گلکسی اس 25 نیز عملکرد اسنپدراگون 8 الیت را بهسرعت محدود کرده است، چرا که سامسونگ در مدیریت دما محافظهکارانهتر از بقیه برندها عمل میکند. در نتیجه، نمیتوان با قطعیت درباره پایداری عملکرد گرافیکی Exynos 2500 در طولانیمدت قضاوت کرد، اما مشخص است که در زد فلیپ 7، این تراشه نتوانسته به طور مداوم از تمام ظرفیت گرافیکی خود استفاده کند.
آیا اگزینوس 2500 انتخاب مناسبی برای گلکسی زد فلیپ 7 است؟

تراشه Exynos 2500 بدون شک قدرتمند است و در عملکرد پردازشی با بهترینها رقابت میکند؛ حتی در برخی تستهای گرافیکی از آیفون هم جلو میزند. اما اینکه آیا این چیپ بهترین گزینه برای گوشی تاشوی زد فلیپ 7 است یا نه، چندان روشن نیست.
گلکسی زد فلیپ 7 از نظر قدرت در سطحی بین Exynos 2400e (در سری FE) و اسنپدراگون 8 الیت (در پرچمدارهای اصلی سامسونگ) قرار میگیرد. البته نسبت به Z Flip 6 پیشرفت خاصی دیده نمیشود و فقط حدود ۸ درصد بهبود در عملکرد چندوظیفگی دارد.

در بخش گرافیک هم شرایط چندان بهتر نیست؛ عملکرد ریتریسینگ نسبت به Z Flip 6 حدود ۱۱ درصد بهتر شده، اما در رندرهای معمولی، حتی ۶ درصد افت داشته است. همچنین گرمای زیاد باعث افت شدید عملکرد میشود، به طوری که زد فلیپ 7 و مدل سال قبل آن حتی از Galaxy S24 FE هم ضعیفتر ظاهر میشوند.

در مجموع، Exynos 2500 نسبت به مدل 2400 پیشرفت خوبی داشته، اما هنوز در حد Snapdragon 8 Gen 3 سال قبل است. در واقع، گلکسی زد فلیپ 7 با قیمت 1099 دلار عملکردی در حد نسل قبل دارد.

با اینکه این تراشه میتواند از پس کارهای روزمره بربیاید، اما کاربران حرفهای را راضی نمیکند. شاید مهمترین فاکتور برای قضاوت نهایی، عمر باتری باشد؛ چرا که سامسونگ از باتری بزرگتری (4300 میلیآمپرساعتی) استفاده کرده و اگر اگزینوس مثل همیشه در مصرف انرژی بهتر عمل کند، Z Flip 7 شاید بالاخره بتواند تا دو روز دوام بیاورد. این مورد نیاز به تستهای واقعی دارد.
برچسبها: