۵ نکته مهم درباره گوشی‌های تاشو فلیپ که قبل از خرید باید بدانید

زمانی که سامسونگ در سال 2020 از گلکسی زد فلیپ رونمایی کرد، توانست در مدت کوتاهی طرفداران قابل‌توجهی را سمت خود جذب کند. گلکسی زد فلیپ نسل اول با ایده یک گوشی آینده‌نگرانه تمام‌عیار که به شکل جمع‌وجور تا می‌شود، راحت و کاربردی به نظر می‌رسد. با این حال، از آن زمان مشکلات خود را هم داشت و حتی برخی تا امروز هم وجود دارند.

وقتی سامسونگ از گلکسی زد فلیپ 5 در سال 2023 رونمایی کرد، بیشتر شبیه یک محصول نهایی به نظر می‌رسید، مخصوصا با صفحه‎‌نمایش بزرگ‌تر و کاربردی‌تر؛ این گوشی هم در ابتدا خیلی جذاب بود، اما کاربران پس از مدتی استفاده نسبت به ایراداتش، انتقادهای شدیدی داشتند.

با این حال، حتی امروزه هم در جدیدترین مدل‌های گوشی‏‌های تاشو و مخصوصا در مدل‌های فلیپ، ایرادات و نقص‌هایی وجود دارند که بهتر است قبل از خرید با آن‌ها آشنا شده و سپس نسبت به خرید آن تصمیم بگیرید.

چین‌خوردگی وسط نمایشگر آن فقط یک نقص بصری نیست

در واقع هر بار که در برنامه‌ها اسکرول می‌کنید، آن را حس خواهید کرد

چین‌خوردگی وسط نمایشگر، یکی از بزرگ‌ترین معضلات گوشی‎های تاشو است که حتی تا امروز هم برطرف نشده و به عنوان یک نقطه ضعف قابل‌توجه همچنان حضور دارد. در واقع در حال حاضر هر قدر هم مکانیسم لولا گوشی پیشرفته باشد، چین‌خوردگی وسط نمایشگر آن چیزی اجتناب‌ناپذیر بوده و علیرغم این که چندین نسل از اولین مدل‌ها می‌گذرد، همچنان یک گوشی تاشو بدون چین‌خوردگی وجود ندارد.

در حالی که این چین‌خوردگی‌ها از نظر زیبایی‌شناسی خوشایند به نظر نمی‌رسد، چیزی که بیشتر کاربران را آزار می‌دهد، این است که وقتی به صورت عمودی برای اسکرول کردن انگشتشان را روی نمایشگر می‌کشند، چین‌خوردگی را حس می‌کنند.

همچنین ناحیه چین‌خوردگی به دلیل فرم فاکتور ناقص، امکان بیشتری برای جمع شدن گردوغبار و روغن دارد و همچنین نسبت به بقیه قسمت‌های صفحه‌نمایش نرم‌تر بوده و اغلب گوشی‎های تاشو از این نقطه ترک برمی‌دارند.

البته برخی اشاره می‌کنند که این حس لمس چین‌خوردگی به مرور زمان با استفاده‌های مداوم، تبدیل به عادت شده و نتیجه ناراحت‌کننده نمی‌شود. با این حال آنچه نظرات کاربران گوشی‎های تاشو نشان می‌دهد، این حس همچنان با آن‌ها همراه بوده و دلیل عدم استفاده برای بعضی‌ها نیز شده است.

با این وجود لازم به ذکر است که این نقص‌ها بدین معنی نیست که چین‌خوردگی‌ها باعث غیرقابل استفاده شدن گوشی می‌شود، اما درنهایت حس ممتازی را که از یک گوشی هوشمند با قیمت تقریبا 1000 دلار می‌توان انتظار داشت را از بین می‌برد.

محافظ نمایشگر جدا می‌شود

گوشی‌های تاشو امروزی با یک محافظ صفحه‌نمایش پلاستیکی از پیش نصب شده توسط کارخانه برای محافظت از صفحه‌نمایش تاشو ظریف عرضه می‌شوند. تولیدکنندگان توصیه نمی‌کنند که خودتان آن را جدا کنید، چراکه اگر خودتان این کار را انجام دهید، ممکن است به صفحه‌نمایش آسیب بزنید.

با این حال مشکل اصلی محافظ صفحه‌نمایش این است که برای مدت طولانی دوام نمی‌آورد و پس از مدتی، از اطراف چین‌خوردگی شروع به بلند شدن کرده و ظاهر دستگاه را بسیار زشت جلوه می‌دهد. مشکل ابتدا به صورت تدریجی و با ایجاد یک خط کوچک در محل تا شدن گوشی ظاهر می‌شود، اما به مرور مانند موجی به اطراف گسترش پیدا می‌کند. زمانی که لایه صفحه شروع به جدا شدن می‌کند، نمی‌توان آن را نادیده گرفت و این وضعیت زمانی که گرد و غبار زیر آن جمع شود، وخیم‌تر می‌شود. لمس صفحه دیگر به صورت روان انجام نمی‌شود و اطراف خط تا خوردگی صفحه کمی تار و مات دیده می‌شود.

عمر باتری متوسط

عمر باتری، یکی دیگر از معایبی است که باید قبل از خرید یک گوشی تاشو مخصوصا در مدل‌های فلیپ در نظر بگیرید. این گوشی‎ها در مقایسه با گوشی‎های هوشمند معمولی، باتری‌های کوچک‌تری دارند، چراکه بیشتر فضای داخلی آن‌ها را مکانیزم لولا در اختیار داشته و در نتیجه تولیدکننده نمی‌تواند از یک باتری بزرگ‌تر و حتی معمولی استفاده کند.

موضوعی که اوضاع را بدتر می‌کند، این است که صفحه‌نمایش بیرونی به صورت پویا، زمانی که یک محتوای ثابت را نشان می‌دهد، نرخ نوسازی را تا 1 یا حداقل 10 هرتز کاهش نمی‌دهد. با چنین وضعیتی، عملا باتری آن‌ها نمی‌تواند یک روز کامل را دوام داشته و در نتیجه کاربران مجبور می‌شوند آن‌ها را در وسط روز شارژ کنند.

یکی از نقاط جذاب در استفاده از گوشی‎های تاشو، قابلیت حمل آسان‌ آن‌ها مخصوصا در مدل‌های فلیپ است. با این حال اگر کاربر حرفه‌ای یا پرمصرفی با گوشی باشید، در کنار گوشی تاشو خود مجبور خواهید بود تا یک پاوربانک اضافی را نیز حمل کنید و این یعنی، نه تنها قابلیت حمل آسانی نخواهد داشت، بلکه یک پاوربانک نیز باید به جمع گجت‌های همراهتان اضافه شود.

آن را نمی‌توانید تنها با یک دست باز کنید

اگر به دلیل حس نوستالژیک بودن به دنبال یک گوشی تاشو سبک فلیپ هستید، در همین ابتدا باید اشاره کنیم که مکانیزم لولای آن به اندازه کافی شل نیست که بتوانید آن را با یک دست باز کنید.

کار با مکانیزم باز شدن گوشی‌های تاشو مدرن در ابتدا ساده نیست و نیاز به آزمون و خطا دارد. تنها روشی که برای باز کردن این مدل‌ها موثر واقع می‌شود، معمولا چندان راحت نیست. برای باز کردن گوشی باید انگشت شست را بین دو نیمه بالایی و پایینی قرار داد، فشار زیادی وارد کرده و با حرکات دست مختلف، آن را باز کرد. برخلاف مدل‌های کلاسیک مثل ریزر موتورلا، امکان باز کردن سریع و یک‌دستی این گوشی‌ها وجود ندارد.

این روش نه‌تنها چند ثانیه زمان می‌برد، بلکه ممکن است به محافظ صفحه‌ای که از قبل روی گوشی نصب شده، آسیب وارد کند؛ بنابراین استفاده از آن به‌هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود. برخی کاربران برای راحتی بیشتر، نیمه بالایی گوشی را به لب یا سطحی دیگر تکیه می‌دهند و سپس آن را فشار می‌دهند تا باز شود. نیاز مداوم به استفاده از هر دو دست برای باز کردن، این فرآیند را به یک مزاحمت کوچک تبدیل می‌کند.

اگرچه طراحی گوشی‌های تاشو حس نوستالژیک مدل‌های قدیمی را زنده می‌کند، اما تجربه واقعی کار با آن‌ها به اندازه تصور اولیه روان و شیک نیست. البته ممکن است برخی کاربران در باز کردن یک‌دستی این نوع گوشی‌ها موفق‌تر عمل کرده باشند، اما این تجربه برای همه یکسان نیست.

تجربه ضعیف در تماشای محتواهای تصویری

هنگام انتخاب گوشی‌های تاشو سبک فلیپ، این تصور وجود دارد که نسبت تصویر عریض‌تر ۲۲:۹ آن می‌تواند گزینه‌ای مناسب برای تماشای فیلم باشد، به‌ویژه از آن‌جا که این نسبت به فرمت سینمایی رایج ۲۱:۹ نزدیک است.

اما در عمل، اغلب محتوای موجود در نتفلیکس و سایر پلتفرم‌های استریم با نسبت ۱۶:۹ پخش می‌شود. همین تفاوت باعث ایجاد نوارهای مشکی ضخیم‌تر در طرفین تصویر شده و حس غوطه‌وری را از بین می‌برد. در صورتی که کاربر بخواهد تصویر را به‌طور کامل روی نمایشگر پخش کند، باید تصویر را بیش از حد معمول بزرگ‌نمایی (crop) کند؛ حتی بیشتر از آنچه در گوشی‌های معمولی با نسبت ۱۹.۵:۹ لازم است.

از سوی دیگر، خط تا روی صفحه‌نمایش نیز مشکلی جدی در تجربه تماشای ویدیو ایجاد می‌کند. در محیط‌های تاریک این خط چندان آزاردهنده نیست، اما در نور روز یا در حالتی که منبع نوری در پشت سر وجود داشته باشد، انعکاس نور روی این خط، مخصوصا در صحنه‌های تیره، به‌شدت تمرکز بیننده را بر هم می‌زند.

این خط همچنین باعث تغییر اندک در نمایش تصویر بسته به زاویه دید می‌شود؛ مسئله‌ای که در گوشی‌های معمولی (slab phones) هرگز وجود ندارد. در نتیجه، حس غوطه‌وری کاملا از بین می‌رود.

با این حال مشکلات به اینجا ختم نمی‌شود. کاربر ناچار می‌شود مرتب موقعیت گوشی را در دست خود تغییر دهد تا زاویه دید مناسب‌تری داشته باشد. در بسیاری از مواقع، این فرایند آن‌قدر خسته‌کننده می‌شود که ترجیح می‌دهند برای تماشای ویدیوها، به گوشی دیگری مثل آیفون مراجعه کنند.

چالش‌های پنهان در تجربه بلندمدت گوشی‌های تاشو

با وجود نزدیک به چند سال تجربه کاربران در استفاده از گوشی‌های تاشوی سبک فلیپ، می‌توان با اطمینان گفت که این نوع طراحی هنوز فاصله زیادی با نسخه ایده‌آل دارد. برندهایی مثل سامسونگ و موتورولا در سال‌های اخیر طراحی‌های خود را بهبود داده و مقاومت محصولات را افزایش داده‌اند، اما برخی مشکلات اساسی همچنان پابرجاست.

در سال ۲۰۲۵ نیز این نواقص به‌طور کامل برطرف نشده‌اند. شاید نسل‌های آینده بتوانند بخشی از این معایب را جبران کنند، اما در حال حاضر، جذابیت طراحی خاص گوشی‌های تاشو همواره با مجموعه‌ای از محدودیت‌ها و کاستی‌ها همراه است.

اگر قصد دارید به این نوع طراحی مهاجرت کنید، باید با دید واقع‌بینانه وارد شوید. آگاهی از واقعیت‌ها پیش از خرید، به تصمیم‌گیری بهتر کمک می‌کند و مشخص می‌سازد که آیا ظاهر خاص و قابلیت‌های منحصربه‌فرد یک گوشی تاشو، ارزش پذیرش مشکلات روزمره‌اش را دارد یا نه.