آیفون‌های 2025 زیر ذره‌بین؛ تصمیم‌های درست و غلط اپل چه بودند؟

در نگاه نخست، ممکن است چنین به نظر برسد که وضعیت آیفون‌ها در سال جاری تفاوت چندانی با گذشته ندارد؛ روندی که همچنان بیش از آن‌که انقلابی باشد، تکاملی به نظر می‌رسد. اپل بار دیگر مسیر بهبودهای تدریجی را در پیش گرفته و خبری از یک جهش ساختارشکن یا محصولی کاملا متفاوت نیست. علاوه بر این، با وجود تمام شایعات و گمانه‌زنی‌ها، همچنان اثری از آیفون تاشو دیده نمی‌شود؛ موضوعی که برای بسیاری از علاقه‌مندان فناوری، به‌ویژه در سال 2025، به یک انتظار طولانی و بحث‌برانگیز تبدیل شده است.

با این حال، اگر کمی عمیق‌تر به ماجرا نگاه کنیم، تصویر متفاوتی نمایان خواهد شد. در پس این ظاهر محافظه‌کارانه، اپل در سال 2025 گام‌های مهم و تاثیرگذاری برای ارتقای گوشی هوشمند فراگیر خود برداشته است. تغییرات انجام‌شده شاید در نگاه اول چشمگیر نباشند، اما در عمل نشان می‌دهند که کوپرتینویی‌ها تلاش کرده‌اند تا تجربه کاربری، عملکرد و جایگاه آیفون را در بازاری که رقابت در آن هر روز شدیدتر می‌شود، به‌طور محسوسی بهبود دهد.

در این مطلب، عملکرد آیفون‌ها طی 12 ماه گذشته به‌صورت دقیق مورد بررسی قرار می‌دهیم؛ از نقاط قوتی که نشان‌دهنده بلوغ و پایداری اکوسیستم اپل هستند، تا ضعف‌ها و تصمیم‌هایی که انتقادهای جدی را به‌دنبال داشته‌اند و حتی برخی انتخاب‌ها که می‌توان آن‌ها را کاملا ناامیدکننده دانست. هدف از این بررسی، ارائه تصویری واقع‌بینانه از مسیری بوده که آیفون در سال 2025 طی کرده است؛ مسیری که ترکیبی از پیشرفت، عقب‌گرد و تصمیم‌های بحث‌برانگیز را در خود جای می‌دهد.

ارتقاهای منطقی و سخت‌افزاری هم‌سطح اندروید

با وجود اینکه در سال 2025 شاهد دگرگونی اساسی در قابلیت‌های کلی آیفون یا تغییر جهت ریشه‌ای در استراتژی اپل نبوده‌ایم، اما آیفون ۱۷ و آیفون ۱۷ پرو مجموعه‌ای از ارتقاهای حساب‌شده و کاربردی را دریافت کرده‌اند که آن‌ها را به گزینه‌هایی جدی برای کاربرانی تبدیل می‌کند که زمان ارتقای گوشی‌شان فرا رسیده است. این بهبودها شاید انقلابی نباشند، اما به‌وضوح نشان می‌دهند اپل تلاش کرده فاصله سخت‌افزاری میان آیفون و پرچمداران اندرویدی را به حداقل برساند.

در مدل‌های آیفون 17 پرو مکس و نسخه کوچک‌تر آن، ماژول دوربین پشتی به‌طور کامل بازطراحی شده است. این ماژول جدید اکنون میزبان تراشه A19 Pro است؛ تصمیمی که فضای کافی برای استفاده از یک سیستم خنک‌کننده مبتنی بر vapor chamber در بخش زیرین فراهم کرده است. نتیجه این تغییر، دفع حرارت موثرتر و حفظ عملکرد پایدار در استفاده‌های سنگین و طولانی‌مدت است. افزون بر این، جابه‌جایی قطعات داغ‌تر به بخش‌هایی دورتر از محل تماس انگشتان، باعث شده تجربه در دست گرفتن گوشی در استفاده‌های فشرده، راحت‌تر و خوشایندتر باشد؛ مگر در حالتی که گوشی به شکلی غیرمعمول در دست گرفته شود.

این تغییرات را نمی‌توان یک انقلاب در دنیای آیفون دانست، اما بدون تردید با یک ارتقای فنی مهم و منطقی روبه‌رو هستیم؛ ارتقایی که بیش از هر چیز بر بهبود تجربه واقعی کاربر تمرکز دارد، نه صرفا افزودن قابلیت‌های نمایشی.

در این میان، آیفون 17 استاندارد حتی عملکرد درخشان‌تری در بخش ارتقاها از خود نشان می‌دهد. این مدل به نمایشگری بزرگ‌تر و روشن‌تر مجهز شده که حاشیه‌های باریک‌تر آن اجازه داده‌اند یک صفحه‌نمایش 6.3 اینچی در همان بدنه‌ای قرار بگیرد که پیش‌تر میزبان نمایشگر 6.1 اینچی بود. این افزایش اندازه، بدون بزرگ‌تر شدن محسوس ابعاد گوشی، تجربه بصری فراگیرتری را برای کاربر فراهم می‌کند.

نکته مهم‌تر اینکه این نمایشگر اکنون از نرخ نوسازی 120 هرتز ProMotion پشتیبانی می‌کند؛ تغییری که به‌نوعی پایان استفاده از نمایشگرهای 60 هرتز در آیفون‌های غیر پرو محسوب می‌شود. در شرایطی که حتی بسیاری از گوشی‌های اقتصادی بازار مدت‌هاست از نرخ نوسازی بالاتر بهره می‌برند، این تصمیم اپل را می‌توان یک اصلاح ضروری و دیرهنگام دانست. همین ارتقای کلیدی، استفاده روزمره از آیفون 17 را روان‌تر، سریع‌تر و چشم‌نوازتر کرده و فاصله تجربه کاربری آن با مدل‌های پرو را به‌طور محسوسی کاهش داده است.

در بخش دوربین نیز هر چهار مدل جدید آیفون به دوربین اصلی 48 مگاپیکسلی Fusion اپل مجهز شده‌اند. این دوربین با تکیه بر برش هوشمند سنسور، امکان بزرگ‌نمایی باکیفیت‌تر را فراهم می‌کند، بدون آنکه نیاز به افزایش تعداد دوربین‌های پشتی باشد. چنین رویکردی نشان می‌دهد اپل بیش از افزودن سخت‌افزار اضافی، روی بهینه‌سازی پردازش تصویر و استفاده هوشمندانه از سنسور تمرکز کرده است. هرچند هنوز برای قضاوت نهایی زود است، اما عملکرد اولیه این دوربین فیوژن که پیش‌تر تنها در آیفون 16 پرو و آیفون 16 پرو مکس دیده می‌شد، امیدبخش ارزیابی می‌شود و نشان می‌دهد کیفیت عکاسی آیفون 17 در بسیاری از سناریوها فراتر از انتظار ظاهر شده است.

در مجموع، بخش «نکات مثبت» آیفون‌های 2025 نشان می‌دهد که اپل با تکیه بر ارتقاهای پایدار، بهبود نمایشگر، خنک‌کنندگی پیشرفته و یکپارچه‌سازی قابلیت‌های دوربین، موفق شده سخت‌افزار آیفون 17 را بیش از هر زمان دیگری به سطح پرچمداران اندرویدی نزدیک کند؛ مسیری که شاید پر سر و صدا نباشد، اما در عمل ارزش واقعی خود را نشان می‌دهد.

آیفون ایر ناامیدکننده و هوش مصنوعی ناپخته اپل

با وجود اینکه آیفون ایر در زمان معرفی توانست توجه رسانه‌ها و تیترهای خبری را به خود جلب کند، اما در عمل می‌توان آن را یکی از تصمیم‌های نه‌چندان موفق اپل در سال 2025 دانست. این محصول بیشتر شبیه یک آزمون و خطای پرهزینه به نظر می‌رسد تا یک گوشی هوشمند کاملا پخته و هدفمند. هرچند طراحی باریک و سبک آن مورد تحسین قرار گرفته، اما واقعیت این است که آیفون‌های اصلی اپل اساسا گوشی‌هایی حجیم یا سنگین محسوب نمی‌شوند که چنین کاهش ضخامت شدیدی به یک مزیت تعیین‌کننده تبدیل شود.

مسئله زمانی جدی‌تر می‌شود که به ترکیب قیمت و امکانات آیفون ایر توجه کنیم. در بازه قیمتی نسبتا بالا، اپل تنها یک دوربین پشتی برای این گوشی در نظر گرفته است؛ تصمیمی که حتی در مقایسه با بسیاری از گوشی‌های میان‌رده بازار نیز محافظه‌کارانه به نظر می‌رسد. در عین حال، این مدل به تراشه قدرتمند A19 Pro مجهز شده است؛ انتخابی که از نظر توازن سخت‌افزاری، چندان منطقی جلوه نمی‌کند. ترکیب یک چیپست پرچمدار با پیکربندی ساده دوربین، این پرسش را مطرح می‌کند که آیفون ایر دقیقا برای چه گروهی از کاربران طراحی شده است.

بازار نیز ظاهرا پاسخ روشنی به این پرسش داده است. گزارش‌های فروش منتشرشده تاکنون چندان امیدوارکننده نبوده‌اند و حضور آیفون ایر در میان کاربران واقعی نیز به‌طور محسوسی کم‌رنگ است. این موضوع می‌تواند نشان‌دهنده آن باشد که کاربران، ارزش پیشنهادی این مدل را قانع‌کننده نیافته‌اند. در چنین شرایطی، احتمال می‌رود آیفون ایر بیش از آنکه یک محصول نهایی موفق باشد، نقش یک بستر آزمایشی برای ایده‌های طراحی و مهندسی اپل را ایفا کند؛ ایده‌هایی که شاید در آینده و در قالب آیفون‌های اصلی مورد استفاده قرار گیرند. پاسخ نهایی به این گمانه‌زنی احتمالا در رویداد احتمالی اپل در سپتامبر 2026 مشخص خواهد شد.

در کنار آیفون ایر، یکی دیگر از نقاط ضعف مهم اپل در سال 2025 به اپل اینتلیجنس بازمی‌گردد. این پلتفرم هوش مصنوعی پس از یک عرضه پرحاشیه و نامنظم در سال گذشته، حالا از نظر دسترسی و تنوع قابلیت‌ها وضعیت بهتری پیدا کرده است. با این حال، استفاده عملی از آن همچنان با مشکلات جدی همراه است. خلاصه‌سازی اعلان‌ها در بسیاری از مواقع دقت کافی ندارد، سیری بیش از حد به چت جی‌پی‌تی وابسته شده و قابلیت‌های هوشمند ادغام‌شده با کمرا کنترل نیز عملکردی ناپایدار و غیرقابل پیش‌بینی دارند.

بررسی‌های صورت گرفته نیز این ضعف‌ها را تایید می‌کنند. در عمل، بسیاری از قابلیت‌های Apple Intelligence آن‌قدر کارآمد نیستند که به‌طور مداوم مورد استفاده قرار گیرند و تنها چند ویژگی محدود، مانند Siri Suggestions، Clean Up و Visual Intelligence، ارزش فعال ماندن دارند. حتی در این شرایط هم، مقایسه مستقیم نشان می‌دهد که جمنای روی iOS در بسیاری از سناریوها عملکرد موثرتر و قابل‌اعتمادتری نسبت به ابزارهای بومی هوش مصنوعی اپل ارائه می‌دهد.

در مجموع، بخش «نکات منفی» آیفون‌های 2025 تصویری نسبتا نگران‌کننده ترسیم می‌کند؛ محصولی مانند آیفون ایر که نتوانسته جایگاه مشخصی در بازار پیدا کند و پلتفرم اپل اینتلیجنس که با وجود پیشرفت‌های ظاهری، هنوز از نظر دقت، یکپارچگی و کارایی عملی فاصله محسوسی با رقبا دارد. این نقاط ضعف نشان می‌دهند که اپل برای حفظ جایگاه خود در سال 2026، ناچار به بازنگری جدی در استراتژی سخت‌افزاری و نرم‌افزاری خواهد بود.

رنگ نارنجی جدید و دردسرهای iOS 26

البته همیشه باید در نظر داشت که زیبایی، مفهومی کاملا سلیقه‌ای است و برداشت کاربران می‌تواند به‌شدت متفاوت باشد. با این حال، رنگ جدید Cosmic Orange که اپل برای آیفون 17 پرو معرفی کرده، به‌وضوح یکی از بحث‌برانگیزترین تصمیم‌های طراحی این شرکت در سال 2025 محسوب می‌شود. این رنگ اگرچه در نگاه اول چشمگیر و متفاوت است، اما برای بسیاری از کاربران، با هویت بصری همیشگی اپل هم‌خوانی ندارد.

Cosmic Orange بیش از آنکه یادآور زبان طراحی کلاسیک اپل باشد، به رنگ‌هایی شباهت دارد که معمولا از سوی رقبایی مانند سامسونگ ارائه می‌شوند؛ رنگ‌هایی تند، پرزرق‌وبرق و تا حدی نمایشی. انتظار عمومی از اپل همواره به سمت طیف‌های ملایم‌تر بوده است، نه رنگی که ظاهر آن بیشتر شبیه یک روکش براق به نظر می‌رسد. همین تفاوت باعث شده این رنگ به‌شدت دو قطبی شود؛ عده‌ای آن را جسورانه می‌دانند و عده‌ای دیگر کاملا پس‌زننده.

نکته کنایه‌آمیز ماجرا اینجاست که بسیاری از کاربران حرفه‌ای و رسانه‌ای، ناخواسته مجبور به استفاده روزمره از همین نسخه Cosmic Orange شده‌اند؛ موضوعی که بیش از پیش توجه‌ها را به این انتخاب طراحی جلب کرده است. این امید وجود دارد که با گذر زمان، این رنگ برای برخی عادی‌تر شود، اما در مجموع، انتظار می‌رفت اپل به‌جای معرفی چنین گزینه‌ای، رنگ‌های موفق گذشته خود را احیا کند؛ برای مثال، سبز تیره‌ای که زمانی روی برخی از بهترین آیفون‌ها دیده می‌شد و همچنان در میان کاربران محبوبیت بالایی دارد.

اما «زشتی» آیفون‌های 2025 تنها به رنگ بدنه محدود نمی‌شود. در بخش نرم‌افزار نیز iOS 26 نتوانسته انتظارات بالای کاربران را به‌طور کامل برآورده کند. گزارش‌های متعدد نشان می‌دهد این نسخه از سیستم‌عامل اپل، با وجود برخی بهبودهای ظاهری، از نظر پایداری و عملکرد با مشکلاتی همراه بوده است. باگ‌های پراکنده، افت عملکرد و مصرف بالاتر باتری از جمله مواردی هستند که در تجربه روزمره برخی کاربران به چشم آمده‌اند؛ به‌ویژه روی مدل‌هایی مانند آیفون 16 پرومکس.

هرچند بخشی از کاربران ارتقا به iOS 26 را بدون دردسر خاصی تجربه کرده‌اند، اما برای گروه قابل‌توجهی، این نسخه حس ناپایداری و کندی را منتقل می‌کند؛ احساسی که معمولا با استانداردهای شناخته‌شده اپل هم‌خوانی ندارد. مصرف باتری بالاتر از حد انتظار و عملکرد نه‌چندان روان، باعث شده iOS 26 در مقایسه با نسخه‌های موفق گذشته، امتیاز کمتری بگیرد.

طراحی جدید Liquid Glass نیز از دیگر موارد بحث‌برانگیز iOS 26 است. این زبان طراحی در ارائه‌های رسمی اپل، ظاهری شیک و آینده‌نگرانه دارد، اما در استفاده واقعی و روزمره، برای بسیاری از کاربران بیش از حد شلوغ و پرجزئیات به نظر می‌رسد. در چنین شرایطی، این احساس به وجود می‌آید که زیبایی ظاهری بر کارایی و سادگی غلبه کرده است؛ رویکردی که معمولا از اپل انتظار نمی‌رود.

در مجموع، بخش «زشت» آیفون‌های 2025 ترکیبی از تصمیم‌های طراحی جنجالی و ضعف‌های نرم‌افزاری را به تصویر می‌کشد. از رنگی که بیش از حد تند و دو قطبی است تا نسخه‌ای از iOS که هنوز به بلوغ کامل نرسیده، همه این موارد نشان می‌دهند اپل برای سال آینده فضای قابل‌توجهی برای بهبود در اختیار دارد؛ چه در طراحی ظاهری و چه در تجربه نرم‌افزاری.