آیفون 17 در ازای گران شدن چه چیزی برای ارا‏ئه دارد؟

اپل همواره در قلمرو محصولات پریمیوم حکمرانی کرده و هنوز هم قدرت را در دست دارد. این شرکت صرفاً یک تلفن هوشمند نمی‌فروشد؛ بلکه یک اکوسیستم یکپارچه و به شدت کنترل‌شده را ارائه می‌دهد که با بدنه‌ای خوش‌تراش و سخت‌افزاری کاملاً بهینه، بسته‌بندی شده است. و مشتریان نیز با آغوش باز پذیرای آن هستند، حتی اگر به معنای پرداخت بهایی سنگین باشد. نمونه بارز آن را می‌توان در رویدادی در سال ۲۰۲۳ مشاهده کرد: یک دستگاه آیفون نسل اولِ آکبند، در یک حراجی به قیمت سرگیجه‌آور ۱۹۰٬۳۷۳ دلار به فروش رسید. این پدیده فراتر از وفاداری به یک برند است؛ این یک ثبات و جایگاه فرهنگی است. هرچند، اگر آن را به یک «آیین» هواداری تشبیه کنیم، چندان هم به خطا نرفته‌ایم.

برای مقایسه، خوب است بدانیم که آیفون اورجینال در سال ۲۰۰۷ با قیمت ۴۹۹ دلار به بازار آمد. این رقم با در نظر گرفتن نرخ تورم، در ژوئیه ۲۰۲۵ معادل تقریبی ۷۷۵ دلار خواهد بود؛ مبلغی که فاصله چندانی با قیمت پایه ۷۹۹ دلاری آیفون 16 ندارد. اما این افزایش قیمت، لایه‌ای پنهان‌تر نیز دارد: مدیریت ریسک. اپل، درست مانند دیگر غول‌های فناوری، در حال پیمودن مسیری در چشم‌انداز تولید جهانی است که هر روز بی‌ثبات‌تر و آسیب‌پذیرتر می‌شود. با توجه به اینکه بخش عمده‌ای از زنجیره تولید آیفون هنوز در خاک چین قرار دارد، وضع هرگونه تعرفه احتمالی به‌خصوص تعرفه‌های سنگین ۷۵ تا ۱۰۰ درصدی که در محافل سیاسی آمریکا زمزمه می‌شود می‌تواند ضربه‌ای مهلک بر پیکره این شرکت وارد کند.

آیفون ۱۷ صرفاً گران‌تر نشده، بلکه جاه‌طلبی‌های اپل را به وضوح به نمایش می‌گذارد. همه شواهد حاکی از آن است که حتی مدل پایه که در نسل‌های پیشین اغلب نقشی «محافظه‌کارانه» را ایفا می‌کرد این بار دستخوش تحولات سخت‌افزاری چشمگیری خواهد شد. نخستین و شاید برجسته‌ترین تحول، تجهیز تمام اعضای این خانواده، از جمله مدل استاندارد، به نمایشگر پیشرفته OLED M14 سامسونگ است. این فناوری، جهشی چشمگیر در مقایسه با پنل‌های M13 نسل قبل به شمار می‌رود و آن‌طور که گفته می‌شود، نویدبخش روشنایی بیشتر، دوام بالاتر و بهینگی چشمگیر در مصرف انرژی است. اینکه اپل برترین فناوری نمایشگر خود را به مدلی خارج از خانواده «پرو» می‌آورد، حرکتی کم‌سابقه است و از عزمی جدی برای خلق تجربه‌ای یکدست در سرتاسر این سری حکایت دارد.

علاوه بر این، ابعاد نمایشگر در نسخه استاندارد آیفون 17 از ۶.۱۲ اینچ به حدود ۶.۲۷ اینچ افزایش می‌یابد. این رشد ابعاد، هنگامی که با ارتقای بسیار مورد انتظار یعنی تجهیز تمام مدل‌ها به نرخ نوسازی ۱۲۰ هرتز همراه شود، تجربه‌ی بصری بی‌نهایت روان‌تر، پاسخگویی آنی و حسی کاملاً پریمیوم را برای تمام خریداران به ارمغان می‌آورد. این حرکت به خودی خود، به یکی از دیرینه‌ترین انتقادات کاربران، یعنی عقب ماندن آیفون‌های پایه از رقبای اندرویدی در حوزه نمایشگر، پاسخی قاطع می‌دهد.

در بطن دستگاه نیز استراتژی اپل دستخوش تغییر شده است. برخلاف رویهٔ پیشین که مدل‌های پایه به تراشه سال قبل مجهز می‌شدند، آیفون 17 استاندارد احتمالاً با تراشه قدرتمند A19 (همان تراشه منتسب به آیفون ۱۷ ایر) روانه بازار خواهد شد. و گرچه حافظه رم این مدل احتمالاً در ۸ گیگابایت ثابت می‌ماند، اما پیش‌بینی می‌شود نسخه‌های پرو و ایر با جهش به ۱۲ گیگابایت رم، مرزهای پردازش چندوظیفگی و هوش مصنوعی را جابجا کنند. این پیشرفت‌ها را در کنار بهبودهای مورد انتظار در دوربین سلفی و افزوده شدن رنگ جذاب «بنفش روشن» قرار دهید تا به یک جمع‌بندی متوازن برسید: مجموعه‌ای از ارتقاءها که یک مدل پایه کاملاً متحول‌شده را نوید می‌دهند؛ با تراشه‌ای بهتر، نمایشگری بهتر و طراحی‌ای بهتر.

حوزه اتصالات نیز از این ارتقای جامع بی‌نصیب نمانده و با پشتیبانی از Wi-Fi 7، بلوتوث اختصاصی و احتمالاً مودم سفارشی C1، به‌کلی دگرگون خواهد شد. این‌ها همگی قطعاتی از پازل بزرگ‌تر اپل برای استیلا بر تمام زنجیره تأمین و تولید سخت‌افزار خود هستند. در نهایت، آیفون 17 یک چرخه تکاملی بسیار کامل‌تر از آیفون ۱۶ را به تصویر می‌کشد؛ محصولی که بیش از آنکه به دنبال بازآفرینی باشد، بر پالایش و بهینه‌سازی تکیه داشت.