گوگل می‌خواهد یک‌بار برای همیشه مشکل سری پیکسل را حل کند

گوگل در آستانه رفع یکی از جدی‌ترین چالش‌های گوشی‌های پیکسل قرار گرفته است؛ مشکلی که سال‌ها عملکرد این دستگاه‌ها را از رسیدن به جایگاه شایسته‌شان بازداشته بود. کاربرانی که از گوشی‌های سری پیکسل استفاده می‌کنند، به خوبی با مزایا و محدودیت‌های تراشه‌های تنسور آشنا هستند. در یک سو، نقاط قوتی همچون دوربین‌هایی با کیفیت فوق‌العاده، پردازش نرم‌افزاری هوشمند و قابلیت‌های پیشرفته مبتنی بر هوش مصنوعی قرار دارند. اما در سوی دیگر، مشکلاتی نظیر عملکرد نسبتاً ضعیف در مقایسه با رقبا، گرمای زیاد هنگام پردازش‌های سنگین، و شارژدهی نه‌چندان رضایت‌بخش، تجربه کاربری را تحت تأثیر قرار داده‌اند. اکنون اما نشانه‌هایی جدی از تغییرات بنیادین دیده می‌شود که می‌تواند آینده این گوشی‌ها را دگرگون کند.

مدت‌هاست شایعات و اطلاعات غیررسمی حاکی از آنند که تراشه تنسور G5 گوگل به جای کارخانه سامسونگ، توسط شرکت تایوانی TSMC تولید خواهد شد. اما گزارش جدیدی منتشر شده که بُعد تازه‌ای به این موضوع می‌بخشد: این تغییر صرفاً یک تصمیم موقت نیست. گوگل و TSMC به توافقی بلندمدت رسیده‌اند که احتمالاً تا پنج نسل آینده از گوشی‌های پیکسل، یعنی حداقل تا مدل پیکسل ۱۴ ادامه خواهد داشت. این همکاری می‌تواند آغاز فصلی نو در عملکرد سخت‌افزاری محصولات گوگل باشد.

تراشه‌های تنسور، سامسونگ فاندری و تنگنای عملکرد پیکسل

هرچند گوشی‌هایی مانند پیکسل 8 از نظر طراحی و تجربه کلی، دستگاه‌هایی بسیار توانمند و کارآمد به شمار می‌روند، اما محدودیت‌های پردازنده تنسور همچنان باعث شده‌اند این گوشی‌ها در برخی زمینه‌ها از رقبای اصلی عقب بمانند. در استفاده‌های روزمره، دوام باتری معمولاً یک روز کامل را پاسخگوست، اما در مواقعی، نیاز به شارژ مجدد در طول روز کاملاً محسوس است؛ مسئله‌ای که در دنیای امروز و با وجود فناوری‌های شارژ فوق سریع، دیگر قابل پذیرش به نظر نمی‌رسد.

از سوی دیگر، برندهایی همچون وان‌پلاس موفق شده‌اند با ارائه فناوری‌های نوین شارژ سریع و بهینه‌سازی مصرف انرژی، به راحتی عمر باتری دو روزه را در گوشی‌های خود محقق سازند. همچنین تراشه‌های قدرتمندی مانند Snapdragon 8 Gen 3 و نسخه Elite آن، تجربه‌ای بی‌نقص در بازی‌ها و پردازش‌های سنگین فراهم کرده‌اند که سطح انتظار کاربران را به‌شکل محسوسی افزایش داده است.

اگرچه تراشه‌های تنسور در هر نسل پیشرفت‌هایی داشته‌اند و نسخه‌های G3 و G4 نسبت به G1 و G2 بهبودهایی قابل اندازه‌گیری را ارائه داده‌اند، اما این رشد نسبت به جهش‌های چشمگیر رقبایی مانند کوالکام، بسیار کند و محدود به نظر می‌رسد.

بخشی از این مشکل، به انتخاب سامسونگ به عنوان کارخانه سازنده تراشه‌های تنسور بازمی‌گردد. سامسونگ از ابتدا مسئول تولید این پردازنده‌ها بوده، اما تجربه نشان داده که بهره‌وری تولید در این کارخانه به اندازه رقبایی مانند TSMC نیست. نمونه بارز این مسئله را می‌توان در عملکرد تراشه Snapdragon 8 Gen 1 مشاهده کرد؛ نسخه‌ای که توسط سامسونگ تولید شد و با مشکلاتی نظیر داغ شدن و مصرف بالای انرژی روبه‌رو بود. اما با همان معماری، هنگامی که کوالکام تولید تراشه Snapdragon 8+ Gen 1 را به TSMC سپرد، عملکرد به‌طرز چشمگیری بهبود یافت.

با در نظر گرفتن این تجربه، تغییر همکاری گوگل از سامسونگ به TSMC را می‌توان نقطه عطفی در مسیر توسعه تراشه‌های اختصاصی این شرکت دانست. اگر TSMC بتواند همان سطح کیفیت، بازدهی و بهره‌وری را که برای کوالکام فراهم کرده، در اختیار گوگل نیز بگذارد، به احتمال زیاد نسل‌های آینده گوشی‌های پیکسل می‌توانند از نظر عملکرد، دوام باتری و پایداری حرارتی، در سطحی کاملاً رقابتی با پرچمداران روز جهان ظاهر شوند.