چرا اپل و سامسونگ باید باتری‌های غول‌پیکر بسازند؟
در دنیایی که کاربران بیشتر از همیشه به عمر باتری وابسته‌اند، غفلت اپل و سامسونگ از باتری‌های بزرگ‌تر می‌تواند اشتباهی پرهزینه باشد؛ آیا زمان آن نرسیده که این دو غول فناوری مسیر خود را تغییر دهند؟
تبلیغات
عمر باتری، امروزه به یکی از اصلی‌ترین معیار کاربران در هنگام خرید گوشی هوشمند تبدیل شده و اکثر تولیدکنندگان هم به اهمیت این موضوع پی برده‌اند. در واقع، صنعت گوشی‌های هوشمند امروزه به جایی رسیده که عمر باتری از عملکرد و قدرت پردازشی، اهمیت بالاتری دارد.
این بیشتر بدین خاطر است که گوشی‌های هوشمند فعلی، تاحدودی قدرت پردازشی و عملکردی لازم در حد معقول را ارائه می‌دهند، اما در طرف دیگر همچنان گوشی‌های هوشمند از لحاظ عمر باتری و مصرف انرژی، تفاوت‌های قابل‌توجهی در آن‌ها دیده می‌شود. این همان دلیلی است که کاربران را بیشتر به سمت گوشی‌هایی با عمر باتری بالاتر می‌کشاند و اکثر تولیدکنندگان هم در تلاش هستند با بهبود این پارامتر، بخش قابل‌توجهی از وسعت انتخاب خریداران را در اختیار داشته باشند.
در این میان، تولیدکنندگان چینی برخلاف برندهایی مانند سامسونگ و اپل، پیشرفت‌های قابل‌توجهی داشته‌اند و برای مثال در حال حاضر، با استفاده از تکنولوژی باتری‌های سیلیکون کربنی، ظرفیت‌هایی بالاتر از 6000 میلی‌آمپر ساعت را بدون نیاز به بزرگ‌تر کردن حجم گوشی ارائه می‌دهند. این در حالی است که سامسونگ، چندین سال است که ظرفیت باتری گوشی‌های خود را حتی در مدل‌های پرچمدار، در بازه 5000 میلی‌آمپر ساعت نگه داشته و در طول این سال‌ها اغلب نارضایتی کاربران را به همراه داشته است.
در واقع، استفاده از باتری‌هایی با ظرفیت بزرگ‌تر و سرعت شارژ بالاتر، یکی از مهم‌ترین مواردی است که سامسونگ و اپل باید به فکر آن باشند. حالا که در سال 2025 قرار داریم، تقریبا دستگاه‌هایی با هر نوع تصور مانند نمایشگرهای تاشو، سیستم‌های دوربین مجهز به هوش مصنوعی، تراشه‌های فوق‌پیشرفته و پنل‌هایی با نرخ نوسازی پویا، رایج هستند. با این حال به نوعی، دو برند بزرگ در بازی گوشی‌های هوشمند هنوز در ارتقا باتری عقب مانده‌اند و با چنین تکنولوژی‌هایی، تقریبا همه دلایل آن‌ها دیگر غیرمنطقی به‌نظر می‌رسند.
همان‌طور که اشاره کردیم، اگر ظرفیت باتری مدل‌های پرچمدار سامسونگ و اپل را با مدل‌های رقیب اندرویدی مقایسه کنید، متوجه شکاف عمیقی بین آن‌ها خواهید شد. برندهای چینی امروزه موفق شده‌اند با بهره‌مندی از تکنولوژی‌های توسعه‌یافته‌ای مانند سیلیکون کربن، باتری‌هایی با ظرفیت بزرگ‌تر را در همان ابعاد فشرده گوشی‌ها جای دهند و به همین دلیل است که فکر می‌کنیم اپل و سامسونگ باید استفاده از باتری‌های بزرگ‌تر را جدی بگیرند.
اعداد و ارقام عامل مهمی در جلب توجه هستند
آیفون 15 پرومکس دارای باتری 4441 میلی‌آمپر ساعتی است و در همین حال، گلکسی اس 25 اولترا باتری کمی بزرگ‌تر 5000 میلی‌آمپر ساعتی ارائه می‌دهد. این اعداد در طول سه سال گذشته تغییر قابل‌توجهی نکرده‌اند؛ حتی با وجود این که مصرف انرژی گوشی‌های هوشمند در مدل‌های جدید با ویژگی‌هایی مانند ضبط ویدیو 4K، پردازش‌های لوکال هوش مصنوعی و نمایشگرهایی فوق‌العاده روشن 120 هرتزی افزایش یافته است.
در واقع تنها همین ثابت ماندن ظرفیت باتری در مدل‌های متوالی یک سری پرچمدار کافی است تا طیف گسترده‌ای از خریداران را نسبت به آن منصرف کنند.
با وجود چنین ظرفیت‌هایی پایینی، استقامت دستگاه‌ها هم در استفاده واقعی تحت تاثیر قرار می‌گیرند. طبق رتبه‌بندی DXOMARK، آیفون ۱۵ پرومکس در رتبه ۴۴ و گلکسی S24 اولترا در رتبه ۶۳ جهانی باتری قرار دارند.
چه چیزی سامسونگ و اپل را عقب نگه داشته است؟
یکی از اصلی‌ترین دلایلی که ممکن است سامسونگ و اپل را در استفاده از باتری بزرگ‌تر، عقب نگه داشته باشد، سیاست‌های طراحی دستگاه هستند. هر دو شرکت به زیبایی‌شناسی بصری و در عین حال طراحی باریک و خاص اهمیت می‌دهند. به ویژه اپل، شاسی و خطوط بدنه تمیز و فشرده را به عنوان محور اصلی هویت برند خود می‌بیند.
این سیاست طراحی، عملا فضای محدودی را برای استفاده از باتری بزرگ‌تر ارائه می‌دهد. حتی وقتی آیفون‌ها با شاسی تیتانیوم و ماژول‌های دوربین بزرگ‌تر، وزن بیشتری پیدا کردند، این فضای اضافی هم به استفاده از سخت‌افزار پیشرفته‌تر دوربین اختصاص داده شد نه باتری بزرگ‌تر.
سامسونگ اگرچه در این مورد کمی انعطاف‌پذیرتر است، اما همچنان ظرفیت باتری مدل‌های پرچمدار خود را به 5000 میلی‌آمپر ساعت محدود می‌کند. در همین حال لازم به ذکر است که بسیاری از تولیدکنندگان گوشی‌های اندرویدی، محدودیت باتری‌های 5000 میلی‌آمپر ساعتی را از اوایل سال 2020 کنار گذاشته‌اند و حالا مدل‌هایی مانند وان‌پلاس 13، باتری 6000 میلی‌آمپر ساعتی دارد.
همچنین در این دو برند، رویکرد محافظه‌کارانه‌ای نسبت به استفاده از مواد جدید وجود دارد. نه اپل و نه سامسونگ، فعلا باتری‌های سیلیکون کربنی را قبول ندارند. این باتری‌ها که گرافیت را با سیلیکون در آند جایگزین می‌کنند، ویژگی‌های زیر را ارائه می‌دهند:
- چگالی انرژی تا 20 درصد بیشتر
- راندمان حرارتی بهتر
- شارژ سریع‌تر بدون افزایش تخریب باتری
- چرخه‌های بیشتر شارژ قبل از دست دادن ظرفیت
برندهای چینی در حال حاضر از این تکنولوژی استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، نوبیا ردمجیک 10 پرو دارای باتری 7050 میلی‌آمپر ساعتی است، در حالی که ضخامتی مشابه مدل قبلی دارد. در همین حال، اپل و سامسونگ هنوز از همان تکنولوژی که بیش از یک دهه پیش معرفی شده، استفاده می‌کنند.
باتری‌های بزرگ‌تر دیگر مثل سابق سنگین نیستند
کاربران فعلی به استفاده از گوشی‌های ضخیم‌تر و سنگین‌تر عادت کرده‌اند. اگر پرچمداران اخیر را در نظر بگیرید، آیفون 16 پرومکس 8.3 میلی‌متر ضخامت و 227 گرم وزن دارد. در همین حال، گلکسی اس 25 اولترا هم به ترتیب 8.6 میلی‌متر ضخامت و 232 گرم وزن دارد.
بنابراین چند میلی‌متر ضخامت بیشتر در سال 2025، مورد چندان مهمی نیست، اما با این وجود، برندها لزوما نیازی به بزرگ‌تر کردن گوشی‌های خود ندارند و این به لطف باتری‌های سیلیکون کربنی محقق شده است. این باتری‌ها به تولیدکنندگان اجازه می‌دهد تا در عین استفاده از باتری‌هایی با ظرفیت بیشتر، در همان فرم‌فاکتور ظاهر باریکی نیز داشته باشند.
بنابراین در صورتی که چنین روندی را در پیش بگیرند، دوباره در سال 2025 می‌توان امیدوار بود که گوشی‌های جمع‌‌وجور، رواج پیدا کنند و دلیل خوبی هم برای این امر وجود دارد. البته اگر دقت کرده باشید که همین سامسونگ و اپل، با برنامه عرضه گوشی‌های گلکسی اس 25 اج و آیفون 17 ایر، قصد دارند دوباره وضعیت بازار را به سمت گوشی‌های فوق‌باریک تغییر دهند و برای محقق کردن این امر، توسعه تکنولوژی باتری‌هایی با ظرفیت بیشتر و همان اندازه، الزامی است.
بازدهی گوشی‌ها کاهش یافته است
اپل و سامسونگ، به شدت روی افزایش بازدهی تمرکز کرده‌اند. تراشه A18 Pro اپل براساس فرآیند 3 نانومتری TSMC ساخته شده است. در همین حال، سامسونگ از تراشه اسنپ‌دراگون 8 الیت استفاده می‌کند که مسلما کارآمدترین تراشه پرچمداری بوده که کوالکام تاکنون ساخته است. هر دو شرکت همچنان مقیاس‌بنید نرخ نوسازی پویا (LTPO)، مدیریت رم و محدودیت برنامه‌های پس‌زمینه را برای افزایش بازدهی پیاده‌سازی می‌کنند.
با این حال، صنعت تکنولوژی در حال رسیدن به نقطه ثابتی است و کوچک کردن گره‌های فرآیندی در ساخت تراشه، دیگر 30 درصد افزایش بهره‌وری را که قبلا داشتند، به همراه ندارند. همچنین با توجه به این که هوش مصنوعی لوکال، مانند هوش مصنوعی گلکسی AI و سیری جدید شایعه شده اپل، قرار است پردازش پس‌زمینه را افزایش دهند، صرف‌جویی در مصرف برق ممکن است با تقاضای جدید جبران شود.
به عبارت دیگر، امروزه برای ارائه بهترین قابلیت‌ها، پیشرفت‌های نرم‌افزاری و پردازنده قوی‌تر دیگر کافی نیستند و باتری‌های بزرگ‌تر دقیقا گام بعدی برای رسیدن این برندها هستند.
شارژ سریع هم اثر چندانی ندارد
تکنولوژی باتری‌ها و در طرف دیگر شارژ سریع‌تر، ترکیبی جدایی‌ناپذیری هستند که با رشد یکدیگر، می‌توانند توسعه یابند. با توجه به شاید اپل و سامسونگ در زمینه شارژ سریع پیشرو به‌نظر برسند، اما همچنان سرعت شارژ مدل‌های پرچمدار آن‌ها ناامیدکننده است.
اگر بخواهیم به مسئله دقیق‌تر نگاه کنیم، شارژ سریع کاملا نمی‌تواند مشکل باتری و ظرفیت پایین آن را حل کند. در واقع فقط آن را کمی کم‌رنگ‌تر می‌کند و متاسفانه هم اپل و هم سامسونگ، در این زمینه حتی از مدل‌های میان‌رده رقبای خود عقب مانده‌اند.
در همین حال، باتری‌های سیلیکون کربنی از شارژ سریع‌تر با تخریب بسیار کمتر پشتیبانی می‌کنند. این امر مستقیما به نگرانی‌هایی می‌پردازد که ظاهر مانع از افزایش وات شارژ توسط اپل شده است. با این حال به نظر نمی‌رسد هیچ‌یک از شرکت‌ها مشتاق به پذیرش این تکنولوژی جدید باشند.
چرا این موضوع بیش از همیشه اهمیت دارد
در سال ۲۰۲۵، گوشی‌های ما بیش از هر زمان دیگری کارهای مختلف انجام می‌دهند؛ نوتیفیکیشن‌های ۲۴ ساعته، ضبط و ویرایش ویدیوی 4K، تماس‌های ویدیویی، ردیابی دائمی موقعیت برای گجت‌های پوشیدنی و شبکه‌های Find My.
با این حال، اپل و سامسونگ از کاربران انتظار دارند که تمام روز به این دستگاه‌ها وابسته باشند، در حالی که زیرساخت‌های انرژی هم‌پای این تغییرات پیش نرفته‌اند. کاربران حرفه‌ای حالا یا قاب باتری‌دار خریداری می‌کنند یا پاوربانک‌های ۱۰ هزار میلی‌آمپری همراه خود دارند و یا به سراغ برندهای چینی می‌روند که واقعا عمر باتری را در اولویت قرار داده‌اند. پس دیگر فقط بحث مشخصات نیست؛ برای این برندهای خارجی، موضوع تبدیل به بقا در بازار شده است.
تغییری منطقی و دیرهنگام
استفاده از باتری‌های بزرگ‌تر به معنای فدا کردن کیفیت یا تجربه کاربری نیست؛ بلکه باید با الگوهای استفاده مدرن هماهنگ شد، از تکنولوژی‌های موجود بهره گرفت و به خواسته‌ای پاسخ داد که کاربران مدت‌هاست مطرح می‌کنند.
اپل و سامسونگ می‌توانند این تغییر را با قدم‌های کوچک آغاز کنند؛ مثلا از باتری‌های ۵۵۰۰ میلی‌آمپری در مدل‌های اولترا استفاده کنند یا فناوری سیلیکون کربن را ابتدا در گوشی‌های تاشو که بیشترین محدودیت در عمر باتری را دارند، امتحان کنند. حتی یک ارتقای نسبی هم این پیام را منتقل می‌کند که آن‌ها در این حوزه نیز در حال پیشرفت هستند.
جمع‌بندی
در سال ۲۰۲۵، فناوری گوشی‌های هوشمند به مرحله‌ای رسیده که دیگر نمایشگرهای تاشو، تراشه‌های قدرتمند و هوش مصنوعی تنها معیار برتری نیستند. آنچه اکنون کاربران به آن نیاز دارند، دستگاهی است که بتواند در طول روز بدون نگرانی از تمام شدن شارژ، در کنارشان باشد. اپل و سامسونگ اگر می‌خواهند در رقابت با برندهای چینی جا نمانند، باید نگاه تازه‌ای به باتری داشته باشند. استفاده از تکنولوژی‌های جدید مانند باتری‌های سیلیکون کربنی، نه فقط یک انتخاب، بلکه ضرورتی اجتناب‌ناپذیر برای ادامه رقابت‌ها است.
