همه چیز درباره تفاوت‌های اندروید M و اندروید لالیپاپ

همان‌طور که انتظار می‌رفت، گوگل در کنفرانس توسعه‌دهندگان خود اندروید 6 را با نام رمز اندروید M معرفی کرد. این شرکت در سال گذشته نیز اندروید 5 را تا زمان انتشار با نام رمز اندروید L معرفی کرد. اما چیزی که اهمیت بیشتری دارد ویژگی‌های جدید این نسخه اندروید است. در حقیقت باید پرسید: اندروید 6 چه تفاوت‌هایی با نسخه قبلی دارد؟

درست شبیه سیستم عامل iOS 9 اپل، اندروید M نیز بر بهینه‌سازی سرعت و مصرف باتری تمرکز کرده است. گفته می‌شود این نسخه اندروید تفاوت‌های کلیدی بسیاری با اندروید لالیپاپ دارد.

Now On Tap

بزرگ‌ترین خبر منتشرشده تا کنون در مورد اندروید M را می‌توان گسترش نقش گوگل ناو (Google Now) در این سیستم عامل دانست. پیش از این، دستیار صوتی گوگل ناو یکی از ویژگی‌های اختصاصی سیستم عامل اندروید بود که برای ارائه پاسخ‌های مفهومی مورد نیازتان از همه اطلاعات ذخیره‌شده در اپلیکیشن‌ها استفاده می کرد. اما حال در اندروید M تغییرات بسیار گسترده‌ای را در گوگل ناو شاهدیم.

در اندروید M، گوگل ناو در اپلیکیشن‌های دیگر توسعه‌دهندگان نیز به کار گرفته می‌شود و از داده‌های آنها نیز برای پاسخ‌های مفهمومی استفاده می‌کند. گوگل این قابلیت را Now On Tap می‌نامد و آن را دریچه‌ای به قابلیت‌های این دستیار صوتی برمی‌شمارد.

این ویژگی با راه میان‌بر (فشار دادن و نگهداشتن دکمه خانه) روی اپلیکیشن‌های سازگار فعال می‌شود. برای مثال در اپلیکیشن جیمیل این ویژگی با توجه به محتویات ایمیل دریافتی اطلاعات مفیدی برایتان فراهم می‌کند. همان‌طور که دمو نشان می‌دهد، ایمیل در مورد فیلم Tomorrowland است و Now On Tap اطلاعاتی همچون خلاصه، رتبه و... را درون اپلیکیشن جیمیل به نمایش می‌گذارد.

مثال دیگر مربوط به عملکرد این دستیار صوتی هنگام پخش موسیقی است: جایی که از گوگل ناو نام حقیقی خواننده پرسیده می‌شود و این دستیار صوتی نیز پاسخ درست را همان‌جا نشان می‌دهد. علاوه بر این اگر در صحبت‌های شما پیامی در مورد یک رستوران باشد، Now on Tap اطلاعاتی از جمله مکان، رتبه، عکس‌ها و حتی منوی آن رستوران را در اختیارتان قرار می‌دهد.

الگوریتم‌های گسترده‌ای که برای پیاده‌سازی قابلیت Now On Tap در گوگل ناو قرار داده شده عملکردی بسیار قدرتمند برای کاربران به همراه دارد و تفاوتی متمایز نسبت به iOS برای آنها رقم می‌زند. این ویژگی در واقع گوگل و قابلیت‌های جستجوی آن را در قلب اندروید قرار می‌دهد.

در تنظیمات این ویژگی نگرانی‌های افراد درباره دسترسی به اطلاعات شخصی آنها نیز مد نظر قرار گرفته و گزینه‌هایی برای تنظیم دسترسی به بخش‌های مختلف یا خاموش کردن آن به‌طور کلی وجود دارد. بسیار جالب است که این قابلیت گوگل حتی از آنچه در مورد دستیار شخصی اپل افشا شده بود زودتر رونمایی شد.

Android Pay

گوگل، که با سرویس پرداخت Google Wallet نتوانست موفقیت چندانی به دست آورد، حال سرویس Android Pay را جایگزین کرده است؛ سرویسی که رقیب اصلی سرویس پرداخت اپل به شمار می‌رود. باید دید گوگل می‌تواند با Android Pay بر سرویس اپل (یعنی Apple Pay که سال گذشته در iOS 8 معرفی شد) غلبه کند یا نه.

سرویس پرداخت گوگل، Android Pay، از طریق NFC کار می‌کند و به‌سادگی تنها با گرفتن گوشی در مقابل هر ترمینال پرداخت مجهز به این سرویس، عملیات پرداخت انجام می‌شود و شما یک رسید دیجیتال دریافت می‌کنید. اپلیکیشن اختصاصی Android Pay اطلاعات کارت اعتباری شما را قفل می‌کند، اما برای پرداخت نیاز به باز شدن هیچ اپلیکیشنی نیست؛ فقط گوشی را مقابل دستگاه بگیرید و پرداخت کنید.

گوگل ادعا کرده است Android Pay با تمام فروشگاه‌هایی کار می‌کند که از ترمینال‌های بدون قرارداد (که در آمریکا بیش از 700هزار عدد هستند) استفاده می‌کنند و ترمینال های ویزا، مسترکارت، Amex and Discovery در کنار اپراتورهای Verizon، T-Mobile و AT&T قرار گرفته‌اند. پشتیبانی از Android Pay درون هسته اندروید M قرار گرفته و قابلیت پرداخت در گوگل پلی برای اپلیکیشن‌ها و خرید درون‌برنامه‌ای بخشی از آن است. گوگل گفته است Groupon و Grubhub و Lift و Target و OpenTable تنها بخشی از سرویس‌هایی‌اند که اپلیکیشن خود را برای Android Pay آماده کرده‌اند. جالب است بدانید Android Pay روی دو نسخه قبلی اندروید، یعنی لالیپاپ و کیت کت، نیز قرار می‌گیرد، اما آغاز به کارش با اندروید M است.

برای حفظ امنیت، هر تراکنش با سیستم پرداخت اندروید یک شماره حساب مجازی ایجاد می‌کند؛ بنابراین جزئیات حساب شما با فروشگاه‌ها به اشتراک گذاشته نمی‌شود. این برنامه پرداخت همچنین لایه امنیتی دیگری نیز فراهم می‌کند که ویژگی‌های بزرگ و جدید دیگری در اختیارمان می‌گذارد.

امنیت بیومتریک

امنیت بیومتریک نیز از مواردی است که مدت‌هاست انتظار می‌رود در اندروید دیده شود و حالا اندروید M پشتیبانی گسترده از سیستم اثر انگشت را برای رقابت با Touch ID اپل مد نظر قرار داده. تا کنون برخی شرکت‌ها، از جمله سامسونگ، که در گوشی‌هایشان (مانند گلکسی اس 6 و سری گلکسی نوت) از سنسور اثر انگشت استفاده کرده‌اند مجبور بودند نرم‌افزارهای خود را برای کار با این سخت‌افزار به کار گیرند، ولی به نظر می‌رسد دیگر نیازی به این نرم‌افزارها نباشد.

سیستم پرداخت اندروید (مانند سیستم پرداخت اپل) از تایید اثر انگشت برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها استفاده می‌کند و گوگل نیز برای پشتیبانی از سنسور اثر انگشت درون اپلیکیشن‌ها API را باز می‌کند. گوگل اعلام کرده مذاکره در این باره با چند بانک آغاز شده است.

پشتیبانی از USB 3.1 Type C

USB 3.1 Type C یکی از هیجان‌انگیزترین تکنولوژی‌های استاندارد در سال‌های اخیر است که اکنون پشتیبانی از آن در اندروید M قرار داده شده.

از آنجا که Type C از برق 100 وات پشتیبانی می‌کند (USB 3.0 از 4.5 وات پشتیبانی می‌کند)، گوگل وعده داده قابلیت شارژ کردن سریع (سه برابر سریع‌تر) از این طریق به اسمارت‌فون‌ها و تبلت‌ها راه بیابد. این پورت در انتقال سریع‌تر داده‌ها نیز کاربرد قابل توجهی دارد.

به عنوان مثال، گوشی‌هایی که از اندروید M و USB 3.1 Type C برخوردارند می‌توانند از طریق کابل به دیگر دیوایس‌ها شارژ بدهند (در صورتی که شارژ خودشان کامل باشد و دستگاه دیگری شارژ نداشته باشد).

طول عمر بهتر باتری

پیش از انتشار اندروید 5 لالیپاپ، گوگل ادعا کرده بود این نسخه اندروید بیشترین تفاوت را با نسخه قبلی، یعنی کیت کت، دارد؛ چیزی که درست از آب درنیامد. حال انتظار می‌رود اندروید M این ادعا را با قابلیت‌های شارژ سریع USB Type C و همچنین طول عمر بهتر باتری محقق کند.

یکی از ویژگی‌های به‌کاررفته در اندروید M ویژگی Doze است که قادر است حرکت کردن گوشی را تشخیص دهد تا بفهمد آیا گوشی برای مدتی طولانی بی‌استفاده مانده یا خیر. Doze فعالیت اپلیکیشن‌های پس‌زمینه و درخواست داده‌ها را به‌شدت کاهش می‌دهد (البته در دریافت ریل تایم پیام یا زنگ‌ها و هشدارها مشکلی پیش نمی‌آید). گوگل این ویژگی را روی نکسوس 9 پیاده کرده است. نتایج بررسی نشان می‌دهد مدت زمان استندبای با استفاده از این ویژگی دو برابر بیشتر از اندروید لالیپاپ است.

ظاهرا خبرهای خوبی برای مصرف باتری اندروید در راه است، اما گوگل در مورد گوشی‌هایی که اکنون در بازار است نگفته که آیا اندروید M مصرف باتری آنها را نیز بهبود می‌بخشد یا خیر.

اینترنت اشیا

اندروید M تنها پلتفرمی نبود که گوگل در کنفرانس خود در موردش صحبت کرد. گوگل در این کنفرانس از پروژه Brillo نیز سخن گفت؛ سیستم عاملی کوچک و متن‌باز که برای یکپارچگی اینترنت اشیا و Weave API آن ساخته شده است. این API در اندروید M (و احتمالا نسخه‌های قبلی اندروید) پشتیبانی می‌شود.

گوگل باز هم راهی هوشمندانه در پیش گرفته است، درست همان‌طور که در مورد اندروید در زمان عرضه iOS توسط اپل عمل کرد. این شرکت پلتفرمی جایگزین و هماهنگ در اختیار رقیبان اپل قرار می‌دهد.

انتظار می‌رود اپل نیز پلتفرم اینترنت اشیای خود را با نام Home همزمان با iOS 9 منتشر کند، اما تفاوت آن با پلتفرم گوگل این است که از آنچه گوگل ارائه می‌کند همه‌جا و همه‌کس می‌توانند استفاده کنند. استانداردهای پلتفرم IoT اپل و گوگل، همچون سیستم عامل گوشی‌های موبایل این دو شرکت، معیار محسوب خواهد شد و البته توسعه‌دهندگان نیز برای هماهنگی با این دو پلتفرم به دردسر خواهند افتاد.

پیش‌نمایش پروژه Brillo در سه ماهه سوم سال 2015 خواهد بود و این پلتفرم در سه ماهه اول 2016 آماده عرضه می‌شود.

بهبودهای اندروید M

گذشته از تغییرات بزرگ، اندروید M ویژگی‌ها و تغییرات کوچکی نیز با خود به‌همراه می‌آورد که، هر چند کوچک، در بهبود کارایی آن تاثیرگذار است. در ادامه، به‌صورت مختصر، آنها را معرفی می‌کنیم.

بهبود دسترسی اپلیکیشن‌ها- تا پیش از این کاربران اندروید هنگام نصب اپلیکیشن‌ها مجبور بودند به همه دسترسی‌های مورد درخواست اپلیکیشن مجوز دهند؛ این امر نگرانی‌های امنیتی زیادی برایشان به وجود می‌آورد. اما اکنون در Android M اجازه دسترسی به اطلاعات موقعیت مکانی، دوربین، مخاطبان، تلفن، اس‌ام‌اس، تقویم، سنسور و... زمانی به اپلیکیشن‌ها داده می‌شود که واقعا به آنها نیاز باشد، نه هنگام نصب. در نتیجه از موافقت یک‌باره کاربران با دادن تمام مجوزها به اپلیکیشن جلوگیری می‌شود و درخواست‌های اپلیکیشن‌ها نیز شفاف‌تر می‌شوند. با این روش کاربر، بنا به تشخیص خود، دسترسی‌های درست و نادرست اپلیکیشن‌ها را بهتر کنترل می‌کند.

تب‌های سفارشی کروم- مدت‌هاست که کاربران می‌توانند از درون اپلیکیشن‌ها به مرورگر دسترسی داشته باشند، اما اکنون این ویژگی کاملا سفارشی‌سازی شده؛ یعنی تب‌های مرورگر کروم می‌توانند خود را با رنگ طرح‌ها و رابط کاربری اپلیکیشن مربوط وفق دهند و با آن هماهنگ شوند. کاربران همچنین می‌توانند از دیگر مزیت‌های کروم نیز، مانند تکمیل خودکار فرم‌ها، یادآوری رمز عبور و غیره، استفاده کنند.

لینک کردن اپلیکیشن‌های تاییدشده- در حال حاضر اگر بخواهید یک لینک اینترنتی را روی گوشی‌تان باز کنید، اندروید از شما می‌پرسد با کدام اپلیکیشن می‌خواهید این کار را انجام دهید. خیلی وقت‌ها پیدا کردن اپلیکیشن درست کار گیج‌کننده‌ای است. اما اکنون با API جدید این امکان فراهم شده تا یک اپلیکیشن خاص مجوز باز کردن یک لینک خاص را داشته باشد؛ یعنی مثلا از این به بعد اندروید M تشخیص می‌دهد لینک‌های سایت IMDb باید با اپلیکیشن IMDb باز شوند و دیگر نیازی به پرسش نیست.

انتخاب بهتر کلمه- گوگل بالاخره انتخاب و هایلایت کردن متن را در اندروید بهبود بخشید: یک نوار ابزار شناور برای فرمان‌های سریع مثل کات، کپی و پیست به اندروید M اضافه کرده تا کاربر بتواند پس از انتخاب متن به‌سرعت به فرمان‌های مورد نیاز دسترسی داشته باشد و از آنها استفاده کند.

اشتراک‌گذاری مستقیم- در اندروید M دسترسی به مخاطبان سریع‌تر از گذشته شده: اکنون از طریق Direct Link در گزینه Share می‌توان به‌سرعت هر چیزی را با دوستان به اشتراک گذاشت.

ساده شدن کنترل صدا- خوشبختانه در اندورید M دوباره گزینه Mute به جای خود بازمی‌گردد. کاربران همچنین قادرند صدا را در اپلیکیشن‌های مختلف به‌صورت جداگانه کنترل کنند. پس اگر بخواهید، می‌توانید صدای ویدیوهای یوتوب و اعلان‌های توییتر را به‌صورت پیش‌فرض ساکت کنید، اما بگذارید صدای اعلان‌های فیسبوک و موسیقی اسپاتیفای بلند باشد.

بهترین اندروید وان- گوگل اعلام کرده گوشی‌های ارزان‌قیمت سری اندروید وان به‌زودی پشتیبانی آفلاین در مرورگر کروم (از پیش لود شدن صفحات و فشرده کردن دیتا روی اینترنت کم‌سرعت)، مشاهده ویدیوهای یوتوب به‌صورت آفلاین (که تا 48 ساعت روی دستگاه باقی می‌مانند) و نقشه‌های آفلاین گوگل (جستجوی اطراف و مسیریاب قدم‌به‌قدم) را در اندروید M دریافت می‌کنند.

طراحی

پس از آنکه در اندروید لالیپاپ شاهد معرفی سبک متریال دیزاین بودیم، در اندروید M بیشتر شاهد تغییرات جزئی و بهینه‌سازی آن خواهیم بود.

بر اساس آنچه در دموی اندروید M نشان داده شد، عملکرد آن نسبت به لالیپاپ سریع‌تر و روان‌تر شده است. منوها، فولدرها و زمان پاسخگویی به اسکرول کردن بسیار بالاست. اما این سوال پیش می‌آید که آیا گوگل می‌تواند این عملکرد روان را در دستگاه‌هایی با سخت‌افزار ضعیف نیز ارائه کند یا خیر. به نظر می‌رسد گول راه درستی در پیش گرفته است، حداقل تا زمانی که تولیدکنندگان تلفن همراه آن را با تم‌ها و طراحی‌های زشت خراب نکنند.

همچنین در این نسخه تم تیره‌رنگی برای رابط کاربری اندروید در نظر گرفته شده است تا دوباره رنگ نوستالژیک اندروید کیک کت در ذهن تداعی شود.

دسترسی

درست همانند سال گذشته، گوگل نسخه پیش‌نمایش اندروید M را فورا در دسترس توسعه‌دهندگان قرار داد. البته این نسخه هنوز نهایی نشده و باگ‌های زیادی دارد، اما افرادی که مصمم‌اند نصبش کنند، با باگ‌هایش هم کنار می‌آیند.

به کاربرانی که مشتاق دریافت اندروید M هستند گوگل سه ماهه سوم سال 2015 را وعده داده، اما بر اساس تجربه در چند سال گذشته می‌توان انتظار داشت نسخه نهایی اندروید M در اواخر ماه اوت یا سپتامبر، همزمان با رونمایی از دو گوشی نکسوس این شرکت، معرفی شود.

دقیقا مشخص نیست چه مدت زمانی طول می‌کشد تا گوشی سایر برندها به اندروید M آپدیت شوند، اما گوگل مطمئنا سعی می‌کند تاخیر اندروید لالیپاپ دوباره تکرار نشود.

جمع‌بندی

به نظر می‌رسد گوگل از این به بعد می‌خواهد همانند iOS اپل، سیستم عامل خودش را هر سال به‌روز کند که این اصلا چیز بدی نیست. پس از سال‌ها، که کاربران اندروید به‌واسطه داشتن قابلیت‌های پیشرفته آیفون‌داران را به تمسخر می‌گرفتند، اکنون این اندروید است که در مواردی مثل Apple Pay، بیومتریک و کارایی دنباله‌رو اپل شده است.

اگرچه در حال حاضر شکایت‌های کمی در مورد توانایی‌های اندروید لالیپاپ به گوش می‌رسد، مسئله اصلی مصرف باتری این سیتسم عامل است. پس اگر گوگل بتواند کارایی اندروید را به حالتی مشابه اندروید 4 کیت کت برگرداند و زیبایی لالیپاپ را هم بیشتر کند، احتمالا بیشتر کاربران خشنود می‌شوند.

بار دیگر تاکید می‌کنم هیجان‌انگیزترین نکته در مورد اندروید M احتمالا الهام‌بخش بودن دستگاه‌هاست. Android Pay، اسکنر اثر انگشت، شارژ سریع، USB نوع C، سیستم عامل سریع با مصرف کمتر باتری و هوش Google Now on Tap این پتانسیل را به سازندگان موبایل و تبلت‌های اندروید می‌دهد که به آیفون فشار وارد کنند.

منبع: forbes