برنامه‌های اپل برای تراشه‌های اپل سیلیکون

مک‌های مجهز به تراشه‌ی ام وان بسیاری از کاربران را متقاعد کرده است که پرازنده‌های داخلی این غول فناوری می‌توانند با تراشه‌های اینتل رقابت کنند. اکنون و بعد از بررسی پردازنده‌ی ام وان، اهالی فناوری به محصولات رده‌ بالای اپل همچون آیمک و آیمک پرو می‌اندیشند که در آن‌ها اپل از چه پردازنده‌ای و با چه تعداد هسته‌ای بهره خواهد برد که می‌تواند زمین بازی را برای اپل تغییر دهد.

گزارش‌های اخیر از سمت بلومبرگ حاکی از آن است که این شرکت ممکن است تعداد هسته‌های موجود در تراشه‌های ام وان را افزایش دهد تا عملکرد آن‌ را بهبود دهد. تصور کنید کاربران همیشه باید بین عملکرد بالا، دوام باتری و اندازه‌ی کامپیوتر اولویت مورد نیاز خود را مورد توجه قرار می دادند، اما کوپرتینویی‌ها بازی را تغییر داده و در آینده کاربران مجبور نیستند یکی را اولویت قرار دهند. مطمئنا انتظارات از یک لپ‌تاپ رده پایین چندان بالا نیست، اما اپل می‌تواند سطح انتظارات را افزایش دهد و باتوجه به گزارش‌ها، در حال انجام چنین کاری نیز است.

مک‌های مجهز به تراشه‌ی اپل سیلیکون کاملا تاثیر گذار ظاهر شده و نظر بسیاری از روزنامه نگاران و کارشناسان فناوری را جلب کرده است. در واقع کوپرتینو نشین‌ها به تمام انتظاراتی که از تراشه‌ی ساخت خود شرکت می‌رفت، پاسخ دادند و به معنای واقعی کلمه توانستن را نه فقط در قالب شعار و حرف بلکه به مرحله‌ی اجرا رسانده‌اند. اکنون سوالی که باقی می‌ماند اینست که مرحله‌ی بعدی چیست. به طور دقیق اپل قصد دارد با مک‌های باقی مانده چه کاری انجام دهد. اپل ماه گذشته مک‌بوک پرو، ایر و مک مینی را معرفی کرد که بین هزار تا ۱۵۰۰ دلار قیمت دارند. قطعا بین یک محصول پنج هزار دلاری و هزار دلاری تفاوت‌های بسیاری وجود دارد.

برای نسل بعدی تراشه‌ها با هدف قرارگرفتن در آیمک و مک‌بوک پرو، اپل در حال کار روی تراشه‌ای با ۱۶ هسته‌ی پرقدرت و چهار هسته‌ی کم مصرف است که در قلب رایانه‌های رومیزی در سال ۲۰۲۱ یا ۲۰۲۲ قرار می‌گیرد. همچنین در حال کار روی تراشه‌ای با ۳۲ هسته‌ی پر قدرت نیز است.

البته از این گزارش نمی‌توان متوجه شد که اپل در حال کار روی تراشه‌ی ام وان با تعداد هسته‌های بیشتر است یا اینکه روی نسل بعدی تراشه‌ها یعنی M2 و با طراحی متفاوت کار می‌کند. در هر صورت تعجب‌آور نیست که اپل با رایانه‌های کوچک و ابتدایی خود این مهاجرت را آغاز کرده است و قطعا با پیشرفت در زمینه‌ی تراشه سراغ رایانه‌های رومیزی رده بالای خود نیز خواهد رفت. تقریبا می‌توان گفت برای اولین بار است که انتظارات مردم مورد تایید قرار می گیرد و باید منتظر افزایش تعداد هسته‌ها و کارایی تراشه‌های ساخت اپل باشیم.

برای مقایسه بد نیست بدانید تراشه‌ی رده بالای اینتل زئون ۲۸ هسته‌ای، قیمتی بالای ۵۰ هزار دلار دارد و از اندازه‌ای در حدود ۶۹۸ میلیمتر مربع بهره‌مند است. قطعا اهالی کوپرتینو نیز بلند پروازی‌های بسیاری برای توسعه‌ی تراشه‌ و تعداد هسته‌ها در سر می‌پرورانند و قطعا فضای زیادی برای رشد و توسعه وجود دارد. شاید مهم‌تر از چگونگی برنامه‌ریزی اپل برای رسیدن به این هدف، این باشد که اپل نحوه‌ی فکر کردن ما به کامپیوتر را تغییر داده است و این به دلیل اینست که فقط فکر گام‌های افزایشی و به عبارتی افزایش سرعت ۱۵ درصدی سالانه نیست. مک‌بوک ایر که به تازگی با پردازنده‌ی ام وان معرفی شده به معنای واقعی سریع است و فن هم ندارد و از همه مهم‌تر با یک بار شارژ یک روز تمام دوام می‌آورد. اپل با این کار معادلات موجود در تجارت لپ‌تاپ و کامپیوتر را تغییر داده و قطعا انتظارات نیز افزایش خواهد یافت. با این کار علاوه بر اینکه راه متفاوتی را انتخاب کرده است بقیه‌ی سازندگان لپ‌تاپ و کامپیوتر را نیز مجبور به تغییر خواهد کرد و در نهایت این مصرف کننده است که سود می‌برد.

اینتل تنها ده درصد از درآمد خود را مدیون مک‌های اپل است، اما اگر سازنده‌ی آیفون قادر به ساخت چنین وسیله‌ای باشد ممکن است در آینده تجارت اینتل به خطر بیفتد.

تا کنون تمام کامپیوترها به عنوان نمونه و در مقام مقایسه استفاده شده‌اند

کاربران می‌توانند یک لپ‌تاپ فوق‌العاده قابل حمل و باریک تهیه کنند، اما این یعنی که از قدرت کمتری بهره خواهند برد. اگر کارهایی که با رایانه انجام می‌دهید به چک کردن ایمیل، وب گردی و تماشای فیلم محدود می‌شود، گزینه‌ی مناسبی خواهد بود. اگر گزینه‌ی قدتمندتری نیاز باشد، وزن آن افزایش خواهد یافت، طول عمر باتری کمتر خواهد شد و این یعنی بین عملکرد، عمرباتری و وزن اولویت خود را مد نظر قرار دهید.

اپل با معرفی مک‌های مبتنی بر اپل سیلیکون این معادله را تغییر داد و دیگر کاربران مجبور به انتخاب بین طول عمرباتری و عملکرد نیستند. در واقع اپل از چند سال قبل و با معرفی آیپد پرو در سال ۲۰۱۸ که به پردازنده‌ی A12X مجهز بود این فرآیند را آغاز کرده بود و در زمان رونمایی از این محصول نیز اعلام کرد که از بسیاری لپ‌تاپ‌های ویندوزی سریعتر است و پردازنده‌ی A12X علاوه بر قدرت پردازشی بالا، به هیچ خنک کننده‌ای احتیاج نداشت. اگر از مک‌های ام وان و آیپدهای جدید اپل استفاده کنید خواهید دید که بدون هیچ مشکلی از پس وظایف محوله برمی‌آیند و بسیار پاسخگویی خوبی دارند و همچنین توانمند نیز هستند.

آنچه که رایانه‌های نسل بعدی قادر به انجامش هستند فوق‌العاده است

با فرض صحت گزارش‌ها، کاملا واضح به نظر می‌رسد که اپل ریسک زیادی روی این موضوع کرده است. اپل قدم اول را به خوبی برداشته و حتی کسانی که چندان خوش‌بین نبودند و به ادعاهای اپل شک داشتند، انتظاراتشان بالاتر رفته و منتظر عرضه‌ی وسیله‌ای فوق‌العاده از سوی این شرکت هستند. البته ممکن است هرگز انتظاراتشان محقق نشود و باید دید چه اتفاقی رخ خواهد داد.

این مهاجرت طراحی و ساخت رایانه‌ها را دست خوش تغییر خواهد کرد و مسیری که در آن فقط سال به سال تغییرات کوچک و تا حدودی افزایش سرعت را شاهدش بودیم، به طور کلی عوض خواهد کرد. اگر اتفاق خاصی نیفتد، می‌تواند از مسیر فعلی دور شود و شاید نقشه‌ی راه اینتل نیز تغییر کند. مشکل اینجاست که اینتل نمی‌تواند با نقشه‌ی راه محصولات جدید همراه شود. این تغییرات در نهایت نحوه‌ی تفکر کاربران در مورد رایانه‌ها را عوض می‌کند و اینتل، ای ام دی و انویدیا را مجبور به بهتر شدن می‌کند. تولید کنندگان رایانه‌های شخصی اینتل را برای انتخاب بین عملکرد و عمر باتری سرزنش می‌کنند. کاربران به تراشه‌ی ام وان اشاره می‌کنند و درخواست می‌کنند که اگر شما هم می‌توانید محصولاتی با عملکرد بالا و طول عمر باتری بیشتر بسازید.