طرح دموکرات‌ها هم برای اصلاح ماده 230 شاید چندان مفید نباشد

رئیس جمهور قبلی آمریکا، دونالد ترامپ، در ماه‌های آخر فعالیت خود به شدت خواستار اصلاح ماده ۲۳۰ قانون نزاکت در ارتباطات شده بود. حالا که دموکرات‌ها کنترل کاخ سفید و کنگره را در دست گرفته‌اند، پیشنهادهای متفاوتی را برای اصلاح این قانون مهم و حیاتی مطرح کرده‌اند.

ماده ۲۳۰ مدافع اصلی پلتفرم‌های آنلاین در قرن ۲۱ بوده است. مطابق این قانون، سرویس‌دهندگان اینترنتی از جمله توئیتر یا فیسبوک به صورت حقوقی مسئول پست‌های کاربران نیستند. اگرچه اختلافات زیادی بر سر چگونگی برخورد با ماده ۲۳۰ به وجود آمده، اما اکثر قانون‌گذاران موافق‌اند که این قانون ۲۵ ساله منسوخ شده و باید تغییر کند. 

سناتور ایمی کلوبوچار، مارک وارنر و میزی هیرونو روز جمعه از لایحه‌ای موسوم به «قانون فناوری امن» یا Safe Tech Act رونمایی کردند که ماده ۲۳۰ از «قانون نزاکت در ارتباطات» به تاریخ ۱۹۹۶ را تغییر می‌دهد و مسئولیت حقوقی بیشتری را از بابت محتواهای کاربر متوجه شرکت‌های سرویس‌دهنده می‌داند. این لایحه قرار است به مقابله با مسائلی مثل تعقیب سایبری، آزار هدفمند و تبعیض بپردازد، ولی از نظر آزادی بیان مباحثی پیرامون آن مطرح است.

«قانون فناوری امن» از نگاه کلی بسترهای قانونی بیشتری را فراهم می‌کند تا پلتفرم‌های آنلاین را در قبال محتواهای کاربران مسئول قرار دهد. این قانون فقط به یک موضوع نمی‌پردازد و طراحی شده تا دامنه گسترده‌ای از مسائل حقوقی را تحت پوشش قرار دهد.

در یکی از بخش‌های آن به محتوای پولی اشاره شده تا شرکت‌هایی مثل فیسبوک که فضایی را برای تبلیغات در اختیار گروه‌های مختلف قرار می‌دهند در برابر آن‌ها مسئول باشند. در بخش دیگری، حق پیگیری قانونی برای قربانیان تعقیب سایبری یا آزار آنلاین در نظر گرفته شده تا کاربران بتوانند از پلتفرم‌هایی که این بستر را به وجود می‌آورند شکایت کنند.

لایحه Safe Tech Act همچنین تصریح می‌کند که محافظت‌های ماده ۲۳۰ نمی‌تواند مانع از اجرای قوانین حقوق بیشتری شده و برای مثال بر تبعیض‌های آنلاین دامن بزند. بر این اساس، قربانیانی که تحت صدمات جبران‌ناپذیر محتوایی قرار گرفته باشند، می‌توانند درخواست غرامت کنند. حتی کسانی که در خارج از خاک آمریکا از نقض حقوق بشر متضرر شوند، در صورتی که پلتفرم مربوطه در آمریکا باشد، می‌توانند در دادگاه‌های این کشور شکایت خود را به ثبت برسانند.

با وجود این‌که روی کاغذ همه چیز خوب به نظر می‌رسد، اما حامیان سیاست‌های اینترنتی در واکنش به لایحه فناوری ایمن اعلام کرده‌اند که اعمال این تغییرات در چنین قانون مهمی می‌تواند در بلند مدت اثرات فاجعه‌باری داشته باشد.

مسئولیت‌پذیر ساختن پلتفرم‌ها در قبال تبلیغات پولی شاید بتواند سرعت انتشار اطلاعات غلط را کم کند، اما در عین حال برای کسانی که از طریق Patreon یا Substack ارتزاق می‌کنند زیان به بار می‌آورد. همین مسئله درباره مسئولیت‌پذیری پیرامون آزار یا تبعیض آنلاین هم مطرح است. این تغییرات می‌تواند به قربانیان کمک کند، اما احتمالا باعث می‌شود تا سرویس‌هایی مثل توئیتر بستر آزادی بیانی که فعلا بر مبنای نیت خیر وجود دارد را محدودتر کنند، چون مالکان آن‌ها دوست ندارند که حتی احتمال شکایت برایشان مطرح شود.

تازه این قضیه بدون در نظر گرفتن سایت‌های کوچک‌تری است که تحت تاثیر تغییرات ماده ۲۳۰ قرار می‌گیرند و در صورت مواجه شدن با پیگیرد قانونی ممکن است پول یا منابع لازم برای دفاع در دادگاه را نداشته باشند. البته گفتنی است که لایحه فناوری ایمن هنوز فاصله زیادی تا تبدیل شدن به قانون دارد. ولی نباید فراموش کرد که حتی بهترین اصلاحات ماده ۲۳۰ هم می‌تواند به بدتر شدن حال و روز دنیای اینترنت منجر شود.