نگاه نزدیک به Continuum: برگ برنده مایکروسافت در صنعت پرزرق‌وبرق گوشی‌های هوشمند

در عرصه‌ای که پر از انواع‌واقسام گوشی‌هاست، در رنگ‌ها و شکل‌های مختلف و با توان پردازشی بالا، تبدیل‌شدن به گزینه‌ای برجسته و دوام آوردن در بازار ساده نیست. شرکت‌های معدودی می‌توانند با نوآوری‌هایشان معادلات را بر هم بزنند و محصول خود را به‌عنوان محصولی شاخص به کاربران بشناسانند. این کار به هر سختی‌ای که باشد کاری است که مایکروسافت به‌تازگی انجام داده. آنچه در موردش صحبت می‌کنیم Continuum است؛ قابلیتی که ممکن است شما را به سمت سبک زندگی‌ای ببرد که در آن از لپ‌تاپ یا پی‌سی خبری نیست؛ البته در صورتی که با چندین «اما و اگر» کنار بیایید.

در چند سال اخیر مایکروسافت تلاش می‌کرد ویندوز را سیستم عاملی یونیورسال کند؛ یعنی فارغ از این که در مورد گوشی صحبت می‌کنیم یا تبلت یا لپ‌تاپ، بتوان ویندوز را به‌عنوان سیستم عامل آن برگزید. هدف مایکروسافت این بود که ویندوز طوری برای هر رده از دستگاه‌ها بهینه شود که پس از نصب شدن بهترین تجربه را روی آن رده در اختیار کاربران بگذارد. این ایده تا حد زیادی روی ویندوز ۱۰ عملی شده است. برای مثال، وقتی نرم‌افزار ورد را روی کامپیوتر مبتنی بر ویندوز ۱۰ اجرا می‌کنید، همان ورد همیشگی را می‌بینید، اما وقتی این نرم‌افزار روی گوشی ویندوز فونی اجرا می‌شود، المان‌های غیرضروری نرم‌افزار از محیط کاربری کاسته می‌شوند تا ورد برای نمایش روی صفحه نمایش گوشی موبایل مناسب شود. چه در مورد ویندوز فون صحبت کنیم و چه در مورد لپ‌تاپ ویندوزی، سیستم عامل و نرم‌افزاری که با آن طرفیم یکسان است و تنها هوشمندی در شیوه نمایش است که سبب تمایز می‌شود.

با در ذهن داشتن توضیحات فوق، می‌توانیم Continuum را معرفی کنیم: Continuum قابلیتی است که به‌لطف وجود آن می‌توان گوشی مبتنی بر ویندوز فون را به مانیتور متصل کرد و اپلیکیشن‌های یونیورسال را در ابعاد مناسب برای کامپیوتر و لپ‌تاپ به اجرا درآورد.

برای پیاده‌سازی چنین سیستمی به قطعه‌ای به نام Microsoft Display Dock نیاز دارید. این داک نقطه اتصال تمام کابل‌هاست: از یک سو کابل اتصال به نمایشگر وارد می‌شود و از سوی دیگر کابل‌هایی نظیر کابل یواس‌بی گوشی، کیبورد و ماوس اکسترنال. پس از آن که تمام واحدها را به‌طور کامل به Microsoft Display Dock متصل کردید، می‌توانید طعم ویندوز را روی صفحه نمایش بزرگ بچشید! آنچه اهمیت دارد این است که قلب تمام این سازوکار همان گوشی مبتنی بر ویندوزی است که در اختیار دارید.

مشکلات پیش روی Continuum

از نظر تئوری قابلیت Continuum بسیار هیجان‌انگیز و جالب است، اما، همان‌طور که در بند نخست اشاره کردیم، «اما و اگر»هایی وجود دارد که موجب می‌شوند تجربه بی‌نقصی شاهد نباشید. یکی از بزرگ‌ترین مشکلات این است که فقط اپلیکیشن‌هایی را به‌کمک Continuum می‌توان به اجرا درآورد که به‌شکل یونیورسال توسعه داده شده باشند. در حال حاضر می‌دانیم شرکت‌های مختلفی قصد دارند به این حوزه وارد شوند. برای مثال می‌توان به شرکت فیس‌بوک با اپلیکیشن‌های فیس‌بوک، مسنجر و اینستاگرام، و یا بازی کندی کراش اشاره کرد. اما این که در دنیای توسعه‌دهندگان ویندوز چه کسانی به ایده اپلیکیشن‌های یونیورسال روی خوش نشان خواهند داد هنوز در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. مایکروسافت به‌نوبه خود تمام نرم‌افزارهایش را به شیوه یونیورسال توسعه داده است. به همین دلیل حداقل خیالتان راحت باشد که با خرید لومیا ۹۵۰ یا ۹۵۰ایکس‌ال نرم‌افزارهای پایه را در Continuum در اختیار خواهید داشت. اما این که این عرصه چقدر پویا خواهد بود سوالی است که کمتر کسی می‌تواند به آن پاسخ دهد.

مشکل بزرگ بعدی توان پردازشی است. آیا پردازشگرهای سری 8xx اسنپدراگون قادرند عملکردی نزدیک به پردازنده‌های کلاس دسکتاپ اینتل ارائه کنند؟ وجود سیستم خنک‌کننده مایع در لومیاهای جدید شاید نشانه این باشد که Continuum قرار است حسابی از پردازنده کار بکشد. فراموش نکنید که همزمان با این که گوشی‌تان به مانیتور، کیبورد و ماوس وصل است و تجربه ویندوز دسکتاپی را برایتان ارائه می‌دهد، خود نیز همچنان به شکل گوشی در حال کار است. این شکل از عملکرد موجب می‌شود فشار زیادی از نظر پردازشی روی دوش چیپ پردازنده باشد.

نتیجه‌گیری

فعلا ابهامات مختلفی قابلیت Continuum را احاطه کرده‌اند، اما یک نکته واضح است: اکثر کاربران نرم‌افزاری نظیر اتوکد را حتی روی کامپیوتر PC خود نیز نصب نکرده‌اند، چه برسد به این که انتظار اجرای آن را به شکل یونیورسال روی گوشی ویندوز فونی‌شان داشته باشند. عموم کاربران برای ادیت ویدئو سراغ اپلیکیشن‌های کم‌حجم می‌روند و اقلیتی هم که نرم‌افزارهایی مانند Sony Vegas را برای این کار برمی‌گزینند بعید است گوشی ویندوز فون را به‌عنوان قلب اصلی عملیات انتخاب کنند. بسیاری از کاربران به دنبال داشتن اپلیکیشن‌هایی نظیر یوتیوب، فیس‌بوک، فلیکر و مواردی از این دست‌اند. کارهایی که این اپلیکیشن‌ها انجام می‌دهند چیزی نیست که نیازمند پردازنده اینتل با چندین هسته در کلاس کامپیوتر باشد. برای این دسته کاربران وجود Continuum سبب می‌شود با خرید گوشی هوشمند هزینه خرید کامپیوتر در جیبشان بماند.

با دیدن اقدامات اخیر مایکروسافت، به نظر می‌رسد پس از طی کردن یک دوره کتمان حقیقت به رهبری استیو بالمر، این شرکت تحت مدیریت ساتیا نادلا واقعیت دنیای کنونی را پذیرفته است؛ واقعیتی که می‌گوید نخستین کامپیوتر، و حتی شاید تنها کامپیوتر، بسیاری از کاربران همان گوشی هوشمندی است که در دست دارند. قابلیت Continuum نتیجه رسیدن به همین درک است و پا گذاشتن آن به دنیای فناوری شاید آینده‌ای خلاقانه و روشن برای گوشی‌های موبایل رقم بزند. در این زمینه فعلا مایکروسافت پیشتازی می‌کند؛ حتی اپل و گوگل نیز تا امروز سیاست ورود به این عرصه و تبدیل گوشی به دستگاهی در رده کامپیوتر را اتخاذ نکرده‌اند. اگر Continuum بتواند به موفقیت دست پیدا کند و توجه بسیاری از کاربران را به خود جلب کند، دیر یا زود باید منتظر حرکاتی از سایر غول‌های عرصه تکنولوژی هم باشیم.

منبع: PhoneArena