یادداشتی بر سریال جدید Squid Game
این روزها وقتی شبکههای اجتماعی را چک میکنیم عکسها و اخبار سریال «بازی مرکب» فورا به چشم میخورد. سریالی که به گفته عوامل خود نتفلیکس در راه تبدیل شدن به پر بیننده ترین سریال تاریخ نتفلیکس است.
سریال بازی مرکب محصول کشور کره در باره افرادی است که در درجه مردم فقیر و بیچاره قرار دارند و با بدهیهای بالای خود نمیدانند چه باید بکنند. این افراد توسط یک سازمان به انجام ۶ بازی دعوت میشوند که اگر بتوانند همه این ۶ بازی را کامل انجام دهند برنده جایزه ۴۵.۶ میلیارد وون (واحد پول کره) میشوند.
تذکر: *در ادامه با اینکه سعی شده از اسپویل خود داری شود ممکن است قسمتی از داستان برایتان لو برود*
اما بپردازیم به نقاط قوت و ضعف سریال. اولین کاری که یک فیلمساز یا سازنده سریال انجام میدهد پرداخت ایده است. ایده سریال بازی مرکب یک ایده بسیار نو و عالی است. خودِ پردازش به چنین ایدهای سزاوار همه جور ستایش است.
نقطه قوت دوم خوش ساخت بودن سریال است. توضیح و توصیف عبارت خوش ساخت کار آسانی نیست چون به خودی خود معنای کاملی ندارد اما هر شخصی پس از دیدن یک فیلم یا سریال قطعا به خوش ساخت بودن یا نبودن آن پی میبرد. فضا سازی فوقالعاده زیبا، نماهای رنگی و استفاده از پالتهای مناسب، ریتم نه خیلی کند و نه خیلی تند، فیلمبرداری حرفهای، تدوین بسیار ماهرانه و استفاده عالی از جلوههای ویژه باعث شده که بیننده از ابتدا تا انتها عوامل سریال را ستایش کند.

همچنین پردازش به خلق و خوی شخصیتها بسیار خوب انجام شده به طوری که در نشان دادن فلاکت شرکت کنندهها زیاده روی نشده و این بیچارگی آنها از دور پیداست.
و البته پردازش به خوی حیوانی انسان و نشان دادن اینکه طمع با زندگی انسان چه میکند هم بسیار دیدنی است. کسی که در زندگی چیزی برای از دست دادن ندارد و وارد یک بازی مرگ و زندگی شده، شاید در ابتدا مرتب و منظم در جای خودش بخوابد ولی کم کم روی به کشتن هم نوع خودش میآورد. این گونه غرایز حیوانی در سریال واقعا عالی پردازش شده و بعضا از نمادهای خوبی هم برای نشان دادن آن استفاده شده؛ مثلا قرار گرفتن جایزه نقدی در سر یک خوک.
اما سریال برای تبدیل شدن به یک سریال بی نقص باید از شر ۳ مشکل عمده خلاص میشد.
اشتباه و ایراد اول سریال، سکانسهای اضافی و طولانی یا دیالوگهای پَرت بین شخصیتها است. استفاده از چنین سکانسها و دیالوگهایی باعث گرفتن نبض سریال میشود. البته تا یک حدی از آن نیاز و واجب است اما در سریال بازی مرکب به افراط از این گونه سکانسها استفاده شده.
اشتباه دوم بیشتر مربوط به فیلمنامه است؛ جایی که حفرههایی دیده میشود. از ورود یک کارآگاه ساده به سازمانی چنین قدرتمند گرفته تا بازی پنجم و خاموش کردن چراغ سالن برای جلوگیری از موفقیت شرکت کننده با اینکه در سریال دم از مساوات زده میشود.

ایراد سوم نیز پرداختن بیش از حد به عواطف است. مثلا برای قسمت آخر دو نفری که به این مرحله رسیدهاند حداقل نفری ۱۱ نفر را به قتل رساندند و شب قبلش هم در شرف حمله به یکدیگر بودند چرا یک دفعه باید حرفی احمقانه بزند که بیا برگردیم؟!
با تمام اینها باید بدانید که با یک سریال بسیار خوب در طرف هستید و با یک پایان بندی بسیار عالی باعث شده بتوانیم از این نقصها چشم پوشی کنیم و این نقصهای کوچک اگر نبودند، میتوانستیم حتی شاهد یکی از بهترین سریال های تاریخ باشیم.
شما سریال بازی مرکب را دیدید؟ نظرتان را برایمان بنویسید.