دانشمندان موشی مقاوم به سرطان با طول عمر بیشتر ساختهاند
تبلیغات
گروهی از محققان مرکز ملی تحقیقان سرطان اسپانیا روشی برای خلق نوعی «ابرموش» به وجود آوردهاند که جسه نحیفتری دارد، در مقابل سرطان مقاوم است و ۲۵ درصد بیشتر از موشهای معمولی عمر میکند. در ادامه مطلب با جیاسام همراه باشید.
این روش خارقالعاده بدون کمک مهندسی ژنتیک به دست آمده است. محققان این مرکز به جای این که ژنهای مورد نظر خود را برداشته و با چسباندن آنها موشی آزمایشگاهی بسازند، از ترکیب دو زیگوت (یا یاخته تخم) موجودی ساختهاند که یک ویژگی خاص و مشخص دارد: تلومرهای فوقالعاده دراز.
دانشمندان از مدتها پیش حدس میزدند که تلومرها، یعنی همان پایانههایی که دادههای ژنتیکی ما را ایمن نگه میدارند، کلید گذران عمر موجودات هستند. هر زمان که سلولهای ما تقسیم میشوند، تلومرها کوتاهتر شده و بخشهای کوچکی از کروموزومها از دست میرود. این فرآیند تا حدی شبیه کپی کردن از روی یک کپی است و در نهایت باعث میشود سلولهای ما آن قدر اطلاعات از دست بدهند که پروسه طول عمر شکل بگیرد.
تحقیقات قبلی نشان داده بود که تلومرهای درازتر، از لحاظ تئوری، به افزایش طول عمر منجر میشوند اما دانشمندان تاکنون صرفا توانسته بودند موشهای آزمایشگاهیای پرورش دهند که تلومرهای آنها تا حدی درازتر شده است. بر اساس آنچه که در مقاله تحقیقاتی این تیم اسپانیایی آمده:
ما موشهایی ساختهایم که ۱۰۰ درصد سلولهای آنها از سلولهای بنیادی جنینی با تلومرهای فوقالعاده دراز تشکیل شدهاند. بر اساس مشاهدات ما، این موشها با افزایش سن تلومرهای درازتری دارند و DNA آنها صدمات کمتری دیده است. موشهای دارای تلومرهای فوقالعاده دراز لاغرند، و کلسترول پایین و لیپوپروتئین کمچگالی دارند. علاوه بر این، تحمل گلوکز و انسولین آنها بهتر از موشهای عادی است. ابتلا به سرطان در این موشها کمتر دیده شده و آنها طول عمر بیشتری دارند.
یافتههای قبلی محققان را بر این باور داشته بود که تلومرهای درازتر ممکن است به انواع خاصی از سرطان منجر شود، اما یافتههای این تیم اسپانیایی دقیقا نقطه مقابل این قاعده را نشان میدهد. آنها دریافتهاند که ابتلا به سرطان یا ظهور تومورهای خود به خودی در این موشها کمتر بوده است.
این آزمایشها ممکن است یک روز به افزایش طول عمر انسان منجر شود. اگرچه احتمالا هنوز سالها یا حتی دههها تا رسیدن به مرحله آزمایشهای انسانی فاصله داریم، ولی میتوانیم باور داشته باشیم که شاید با کمک علم بتوانیم به عصری برسیم که سرطان و مرگ عملا در آن جایی نداشته باشد.
محققان این مرکز میگویند:
این نتایج نشان میدهد که انتخاب طبیعیِ منفی برای گونههایی با تلومرهای درازتر بیشتر از گونههای عادی نیست، در نتیجه، میتوان تصور کرد که با توجه به انتخاب تلومرهای درازتر در برخی از گونههای زیستی توسط فرآیندهای انتخاب طبیعی، این اتفاق باعث افزایش طول عمر آن گونهها شود.
