این نمایشگر که در ابعادی معادل ۱۱.۱ اینچ در ۸.۳ اینچ (شامل حاشیهی پایین صفحه که میزبان پورتهای HDMI و USB-C است) تنها ۴ میلیمتر ضخامت دارد که برابر با ضخامت چند برگ کاغذ روی هم است. حتی ضخامت بخش پایین نمایشگر که محل قرار گیری پورتهای مذکور است نیز فقط ۸ میلی متر است.
پنل به کار رفته در Lapscreen از کیفیت 1080p پشتیبانی میکند و همانطور که ذکر شد میتوان از درگاههای USB-C یا HDMI برای اتصال آن به گوشی یا لپتاپ استفاده کرد. همچنین تامین برق مورد نیاز این مانیتور نیز از طریق درگاه USB-C صورت میگیرد. به لطف ساختار در نظر گرفته شده برای Lapscreen، میتوانید به سادگی آن را درون کیف یا کیس لپتاپ خود قرار داده و هر زمان که نیاز به فضای بیشتر بود از آن استفاده کنید.
اما شاید بتوان یک مشکل بزرگ برای این مانیتور در نظر گرفت و آن هم نبود یک پایه یا استند مناسب در پشت آن است و باید برای آن یک استند جداگانه تهیه کنید. حتی وجود استندهایی مانند آنچه در قاب گوشیهای هوشمند یا نینتندو سوییچ دیده بودیم نیز میتوانست به سادگی وزن ۴۰۰ گرمی آن را تحمل کند. البته شرکت سازنده قول داده است که در نسخههای بعدی این مشکل را برطرف خواهد کرد. از نبود پایه مناسب که بگذریم، زاویهی دید ۱۷۸ درجهای Lapscreen راضی کننده به نظر میرسد.
مورد دیگری که باعث بروز انتقادهایی شده، قیمت این دستگاه است. مدل استاندارد مانیتور مذکور با قیمت پایه ۲۰۰ دلار و مدل لمسی آن در حدود ۲۶۵ دلار قیمت دارد؛ این مبلغ تقریبا معادل قیمت یک مانیتور دسکتاپ با امکانات کامل است. بنابراین، چنین قیمتی برای یک مانیتور کوچک و قابل حمل کمی زیاد است ولی اگر ایده کلی که این محصول بر پایه آن تولید شده برای بسیاری از کاربرانی که نیاز به فضای اضافی در مکانهای مختلف دارند مناسب است.