نگاهی به استراتژی هوشمندانه اپل از زمان اولین آیپاد تا به امروز

همان‌طور که می‌دانید، چندی پیش کنفرانس توسعه‌دهندگان اپل برگزار شد و هزاران نفر از طراحان، توسعه‌دهندگان و مهندسان در کنار خبرنگاران در این مراسم شرکت داشتند. بسیاری از افراد به این نیت در WWDC 2017 شرکت کرده بودند که یاد بگیرند چگونه اپلیکیشن‌های بهتری را برای دستگاه‌های آیفون، آیپد و مک طراحی کنند. برخی از افراد حاضر نیز بر این امید بودند که بتوانند خالق داستان موفقیت بعدی سیلیکون ولی باشند و گروهی دیگر نیز فقط می‌خواستند دستگاه‌های آلومینیومی که اپل در آینده به فروش می‌رساند را از نزدیک مشاهده ببینند!

در WWDC 2017 کوپرتینویی‌ها در باب مسائل مختلفی صحبت کردند. از آپدیت‌های سیستم‌عامل Ios گرفته تا بازسازی کامپیوترهای مک، کیت‌های جدید برای توسعه‌دهندگان برنامه‌های واقعیت مجازی و اعلام نام شرکای جدید کمپانی اپل؛ اما علاوه بر این موارد، توجه رسانه‌ها در این مراسم بیشتر به اسپیکر جدید اپل به نام «HomePod» معطوف شده بود.

اما علاقه اپل به ساخت بلندگویی استوانه‌ای و مشکی تا حدودی قابل‌فهم است و دلیل ساخت هوم پاد را نیز باید در اشتهای سیر نشدنی اپل برای نوآوری جستجو کرد. آخرین تلاش کوپرتینویی‌ها برای ورود به بازار اسپیکرها به حدود یک دهه قبل بازمی‌گردد؛ اما این تلاش نتوانست به سرانجام مشخصی منتج شود.

اما برای شناخت اولین محصول واقعی و کاربردی در زمینه اسپیکرها باید به سال 2014 و محصول «Amazon Echo» بازگردیم. درواقع آمازون را می‌توان اولین کمپانی دانست که به بازار اسپیکرهای خانگی مفهومی جدید بخشید و آن را به فاز جدیدی وارد کرد. آمازون این ایده که «فقط با رقابت می‌توان به پیشرفت رسید» را سرلوحه کار خود قرار داده بود و اکنون این کمپانی به‌عنوان یکی از نوآورترین کمپانی‌های جهان شناخته می‌شود. عنوانی که پیش‌ازاین، اهالی کوپرتینو برای سالیان متمادی طلایه‌دار آن بودند.

اما از طرفی دیگر، HomePod اپل را نمی‌توان فقط یک اسپیکر صرف قلمداد کرد؛ زیرا این کمپانی با هوم پاد به دنبال آن بوده است تا بتواند نحوه گوش دادن موسیقی در خانه را به‌نوعی دستخوش تغییر کند؛ همان‌طور که 16 سال پیش و با محصولی به نام آی‌پاد توانسته بود این کار را انجام دهد؛ اما آی‌پاد را نیز نمی‌توان اولین پلیر پرتابل موسیقی دانست؛ زیرا در سال 1998 و در سال‌هایی که بسیاری از مردم هنوز دستگاه‌های حجیم پخش‌کننده CD را به همراه خود حمل می‌کردند، محصولی به نام Diamond Rio PMP300 که همانند آی‌پاد یک پلیر پرتابل موسیقی بود توانست به فروش 200.000 واحدی دست پیدا کند. Rio PMP300 حدود سه سال پیش از آی‌پاد و حدود چهار سال قبل از اولین آی‌پاد سازگار با ویندوز، به بازار عرضه شد. بدون اغراق باید گفت که اپل با iPod توانست انقلابی را در صنعت موسیقی و پخش‌کننده‌های پرتابل ایجاد کند.

ریشه این استراتژی اپل را باید در اواخر سال 1990 و زمانی که استیو جابز مجددا سکان این کمپانی را به دست گرفت جستجو کرد. رویکرد آقای جابز این بود که با محصولاتی ساده‌تر، باکیفیت‌تر و یک مارکتینگ صحیح، بازار را در چنگال خود قبضه کند. داستان هوم پاد نیز قطعا با آی‌پاد متفاوت نخواهد بود.

هرچند که به نظر می‌رسد بعد از فوت استیو جابز و اعطای میز ریاست اپل به تیم کوک، این کمپانی به‌نوعی دچار سردرگمی شده است، اما استراتژی‌های کوپرتینویی‌ها هنوز دست‌نخورده باقی‌مانده و این مهم‌ترین میراث استیو جابز برای این کمپانی است. مایکروسافت و سامسونگ، تبلت‌هایی را به همراه کیبورد عرضه کردند، چندی بعد نیز اپل همین کار را تکرار کرد. سامسونگ و دیگر کمپانی‌ها، اندازه محصولات خود را افزایش دادند؛ اپل نیز همین کار را تکرار کرد. سامسونگ و فیت‌بیت، پوشیدنی‌های هوشمند عرضه کردند، اپل نیز همین کار را تکرار کرد. سامسونگ و سایر کمپانی‌ها، ایرباد بی‌سیم عرضه کردند، اپل نیز همین کار را تکرار کرد. اگر یک‌بار دیگر جملات نوشته‌شده را بخوانید، متوجه وجود یک ‌روند مشخص خواهید شد!

درواقع هیچ‌کدام از مراسم‌های رونمایی از محصولات جدید اپل به‌اندازه زمانی که استیو جابز اعلام کرد که یکی از بزرگ‌ترین سازنده کامپیوترهای شخصی در جهان، به بازار پلیرهای پرتابل موسیقی وارد خواهد شد، جذاب و هیجان‌انگیز نبوده‌اند، اما تمامی آن‌ها یک مسیر و خط‌مشی واحد را دنبال می‌کنند. هنوز زود است که موفقیت‌هایی در حد و اندازه‌های آی‌پاد، آیفون و حتی آی پد را برای هوم پاد و یا هر ویژگی نرم‌افزاری جدید اپل پیش‌بینی کنیم؛ اما همین توجه به‌عنوان «دیگر محصولات» مانند اپل واچ و ایرپاد است که توانسته اپل را در لیست Fortune 500 و یکی از باارزش‌ترین کمپانی‌های جهان قرار دهد. درواقع کوچک‌ترین بخش کسب‌وکار کمپانی اپل در سال 2016 توانسته است درآمدی در حدود 11 میلیارد دلار را به جیب کوپرتینویی‌ها سرازیر کند. با نگاهی به این آمار و ارقام متوجه می‌شویم که دلیلی برای تغییر استراتژی اپل وجود ندارد.

در سالیان اخیر، بسیاری از منتقدان اپل را متهم کرده‌اند که نوآوری خود در تکنولوژی‌های نوظهور، مانند هوش مصنوعی، واقعیت افزوده، واقعیت مجازی و خودروهای خودران را ازدست‌داده و به‌نوعی فقط در کمین محصولات سایر کمپانی‌ها نشسته است؛ اما اپل نشان داده که فقط تماشاگر روند رو به رشد این بازارهای نوظهور نیست و برای ورود به این بازارها برنامه‌هایی مدون دارد. برای مثال، این کمپانی به‌تازگی به تست تکنولوژی خودروهای خودران خود در کالیفرنیا اقدام کرده است؛ و حتی به تازگی تلاش‌هایی جدیدی را در زمینه یادگیری ماشینی آغاز نموده و دو بخش واقعیت افزوده و مجازی نیز ازجمله بخش‌هایی هستند که اپل قطعا از آن‌ها دست نخواهید کشید و سعی دارد که از این دو تکنولوژی در محصولات آینده خود استفاده کند. در کنفرانس WWDC 2017 نیز شاهد حضور رگه‌هایی از واقعیت افزوده و مجازی بودیم.

تیم کوک در مصاحبه با نشریه MIT Technology Review گفت:

بسیاری از مطبوعات به دلیل اینکه اپل فقط در مورد ویژگی‌های محصولاتش صحبت می‌کند، به خبرهای این کمپانی توجهی نمی‌کنند. ما نمی‌خواهیم به موضوع چیزهایی که در سال‌های 2019، 20 و 21 خواهیم فروخت وارد شویم. نه به این دلیل که ما در مورد آن‌ها چیزی نمی‌دانیم، بلکه فقط نمی‌خواهیم در موردشان صحبت کنیم.

این رویکرد از زمان آی‌پاد به‌عنوان روش استاندارد عملیاتی اپل مطرح بوده است. وقتی‌که اپل هنوز هم از این روش رکوردها را می‌شکند و پول درمی‌آورد، چه نیازی به تغییری هست؟ نظر شما چیست؟