باتری موبایل می‌تواند همراه با قدم زدن شارژ شود
تبلیغات
ساعت‌های مچی قدیمی را به خاطر دارید؟ روزگاری ساعت‌هایی وجود داشتند که تنها با حرکت مچ دست و مکانیسم حرکتی داخل آن برای مدت محدودی به اصطلاح امروزی "شارژ" می‌شدند و پس از مدتی مجددا این روال تکرار می‌شد. حال محققان MIT نوعی باتری ساخته‌اند که انرژی مورد نیاز خود را از حرکات طبیعی بدن انسان حین پیاده‌روی به دست می‌آورد.
تکنولوژی استفاده شده در این محصول جدید مشابه باتری‌های لیتیوم یونی است که در بسیاری از تلفن‌های هوشمند قرار دارد ولی این بار با انعطاف بیشتر که در نتیجه با دیوایس‌های پوشیدنی نیز سازگاری کامل خواهد داشت. در باتری‌های لیتیوم یونی انرژی تا مادامی که به اتمام برسد داخل سلول‌ها ذخیره می‌شوند ولی مهندسان MIT مکانیسمی را به باتری جدید خود اضافه کرده‌اند که حرکات را به الکتریسیته تبدیل می‌کند.
در حال حاضر قسمتی از باتری باید به بدن -بازو یا پا- متصل گردد. در واقع دو ورق نازک از آلیاژهای لیتیوم که توسط یک لایه پر منفذ از پلیمر خیس با الکترولیت مایع جدا شده‌اند، در اثر حرکت‌های روزانه خم می‌شوند. این خم شدن باعث می‌شود که لیتیوم یون‌های فشرده شده از طریق پلیمر خیس عبور کرده و در بین ۲ ورقه لیتیومی جریان الکتریسیته ایجاد کند. همین اتفاق باعث ایجاد انرژی برای استفاده درز اسمارت‌فون، تبلت یا ساعت هوشمند خواهد شد.
البته احتمالا الان با خود بگویید قبلا هم چنین متودی مبتنی بر تبدیل حرکت به انرژی وجود داشت، پس مورد جدید چه تفاوتی با قبل دارد؟ جواب این است که متودهای پیشین از میزان خروجی کم و مدت زمان پالس کوتاهی برخوردار بودند که برای چنین استفاده‌ای اصلا مناسب نیست. در مقابل روش جدید MIT از خروجی قوی و مدت زمان پالس طولانی بهره می‌برد.
آقای Wu Wenzhuo، استادیار مهندسی صنایع دانشگاه پوردو در این رابطه می‌گوید:
این تکنولوژی بسیار جالب و قابل توجه است چرا که یک نگرش جدید از تبدیل انرژی مکانیکی و به الکتریسیته و انتقال آن از طریق مسیر الکتروشیمیمایی را با استفاده از یک طراحی و ساختار ساده ایجاد کرده است. اما نکته بسیار قابل توجه در این است که جریان خروجی دستگاه بسیار بزرگ و مدت زمان پالس طولانی بوده که برای کاربردهای علمی بسیار مهم است. چرا که روش‌های دیگر برداشت انرژی مکانیکی از مشکل جریان خروجی کوچک با مدت زمان پالس کوتاه رنج می‌برند.
در نهایت تمام این‌ها بدان معناست که ما می‌توانیم -حداقل فعلا- این تصور را داشته باشیم که تلفن‌های هوشمند یا ساعت‌های هوشمندمان تنها با یک پیاده‌روی ساده و کوتاه به طور کامل شارژ شوند و دیگر نیازی به اتصال به برق شهری نخواهد بود.
اما نباید انتظار داشت این تکنولوژی به زودی به مرحله بهره‌وری برسد. حتی تست‌های اولیه نشان از پایدار بودن این نوع ایجاد انرژی دارد ولی به هر حال هنوز آزمایشات و زمان بیشتری برای بهبود هرچه بهتری این نوع فن‌آوری باتری نیاز است.
نظر شما در رابطه با باتری‌های جدید MIT چیست؟
